పుళ్ళిన్ వాయ్ కీండానైప్పొల్లా అరక్కనై
క్కిళ్ళి క్కళైందానై క్కీర్తిమై పాడిప్పోయ్
పిళ్ళైగళ్ ఎల్లారుం పావైక్కళమ్ పుక్కార్
వెళ్ళి ఎళున్డు వియాళమ్ ఉరంగిత్తు
పుళ్ళుమ్ శిలుంబినకాణ్! పోదరి క్కణ్ణినాయ్
కుళ్ళ క్కుళిర క్కుడైందు నీరాడాదే
పళ్ళిక్కిడత్తియో పావాయ్! నీ నన్నాళాల్
కళ్ళమ్ తవిరిందు కలందేలోరెంబావాయ్
పరిచయం
ఆండాళ్ తిరుప్పావై పాశురాలలో ఈ పద్యం చాలా ప్రత్యేకమైనది. ఈ పాశురంలో గోదాదేవి గోపికలను మేల్కొలుపుతూ చెప్పిన మాటలు ఎంతో అర్థవంతంగా ఉన్నాయి. ఈ పద్యం ఆండాళ్ మహత్మ్యాన్ని, వారి భక్తి భావనను స్పష్టంగా తెలియజేస్తుంది. ఇందులోని ప్రతి పాశురం ఆత్మను ఆనందభరితంగా చేసే దైవాత్మకతను వెలిబుచ్చుతుంది.
పుళ్ళిన్ వాయ్ కీండానైప్పొల్లా అరక్కనై
అనే వాక్యం శ్రీకృష్ణుని వీరగాథను వర్ణిస్తుంది. ఈ వాక్యంలో రెండు ముఖ్యమైన సంఘటనలు ప్రస్తావించబడ్డాయి. మొదటిది, బకాసురుడనే రాక్షసుడు క్రౌంచపక్షి (కొంగ) రూపంలో వచ్చి కృష్ణుని భక్తులను భయపెట్టినప్పుడు, కృష్ణుడు ఆ రాక్షసుని నోటిని చీల్చి సంహరించిన సంఘటన. రెండవది, దుష్టుడైన రావణాసురుని (పొల్లా అరక్కన్) శిక్షించిన సందర్భం. ఈ రెండు సంఘటనలు కృష్ణుని భక్తల రక్షణ స్వభావాన్ని తెలియజేస్తున్నాయి.
క్కిళ్ళి క్కళైందానై క్కీర్తిమై పాడిప్పోయ్
దుష్టుడైన రాక్షసుడు (కంసుడిని) చంపి నాశనం చేసిన శ్రీకృష్ణుని గొప్పతనాన్ని ఆండాళ్ కీర్తిస్తుంది. గోదాదేవి తన చెలులతో కలిసి శ్రీకృష్ణుని మహిమను వర్ణిస్తూ పాడిన పాట. ఈ పాశురంలో గోదాదేవి ఏకాంతంలో, తన కళ్ళ అందాన్ని మెచ్చుకుంటున్న ఒక గోపికను మేల్కొలుపుతూ, శ్రీకృష్ణుని వీరత్వాన్ని కీర్తిస్తుంది.
పిళ్ళైగళ్ ఎల్లారుం పావైక్కళమ్ పుక్కార్
అనేది చిన్న బాలికలు పావై నోము చేయడానికి వెళ్ళారని తెలియజేస్తుంది. ఇక్కడ “పిళ్ళైగళ్” అంటే చిన్న పిల్లలు లేదా బాలికలు అని, “పావైక్కళమ్” అంటే పావై నోము అని, “పుక్కార్” అంటే ప్రవేశించారు లేదా వెళ్ళారని అర్థం. మార్గశిర మాసంలో జరిగే ఈ పావై నోములో పాల్గొనడానికి చిన్న బాలికలు ఒకచోట చేరారని ఈ పంక్తి వివరిస్తుంది.
వెళ్ళి ఎళుండు వియాళం ఉరంగిత్తు
దీనిలో “వెళ్ళి” అనగా శుక్ర గ్రహం, “ఎళుండు” అనగా ఉదయించడం, “వియాళం” అనగా శనిగ్రహం, “ఉరంగిత్తు” అనగా నిద్రించటం అని అర్థం. ఈ వాక్యంలో శుక్ర గ్రహం ఉదయించి, శనిగ్రహం అస్తమించిన పరిస్థితిని వర్ణిస్తున్నారు. దీనివల్ల రాత్రి ముగిసిపోయి పగలు ప్రారంభమవుతుందని, ఉదయకాలం ప్రసన్నమైందని అర్ధమవుతుంది. ఆ సమయంలో గోపికలు మేల్కొని, భగవంతుని సేవలో నిమగ్నమవవ్వాలి అని గోదా అమ్మ మనకు చెప్తున్నారు.
పుళ్ళుమ్ శిలుంబినకాణ్! పోదరి క్కణ్ణినాయ్
ఆండాళ్ గోపికలతో కలిసి భగవత్ సన్నిధికి వెళ్ళి సేవ చేసేందుకు పిలుపునిస్తోంది. ఇందులో ప్రకృతి కూడా భగవత్ సేవకు అనుకూలంగా మారిందని, పక్షులు కిలకిల మనే సవ్వడి వలన దైవ స్మరణకు శ్రావ్యమైన వాతావరణాన్ని సృష్టిస్తాయని తెలిపింది. ఈ వాఖ్యము భక్తి, సహజ సిద్ధమైన ఆనందం, సమూహ ప్రార్థనకు ప్రాధాన్యతను తెలియజేస్తుంది.
కుళ్ళ క్కుళిర క్కుడైందు నీరాడాదే
ఇక్కడ భౌతికంగా “కుళ్ళ క్కుళిర క్కుడైందు” అనగా చలి కాలంలో బాగా చల్లగా ఉన్న సమయంలో కూడా దేవుని సేవలో పాల్గొనడం అని సూచిస్తుంది. ఆధ్యాత్మికంగా చూస్తే, ఇది మనస్సుకు శాంతి, ధార్మికత, మరియు భక్తితో నిండిన స్థితిని వ్యక్తపరుస్తుంది. ఇది భక్తులను అన్ని పరిస్థితుల్లోను భగవదారాధనలో అంకితముగా ఉండమని ప్రేరేపిస్తుంది. ఈ వాఖ్యంతో ఆండాళ్ ఆణిముత్యం లాంటి భక్తిని మరియు ఆచరణను చెబుతోంది.
పళ్ళిక్కిడత్తియో పావాయ్! నీ నన్నాళాల్
“పళ్ళిక్కిడత్తి” అంటే పాలు పితికేవారు అని అర్థం. “పావాయ్” అంటే స్నేహితురాలు లేదా తోడబుట్టినదాని ఆప్యాయంగా పిలిచే వాక్యం . ఈ వాక్యంలో, ఆండాళ్ అమ్మవారు తమ మిత్రులను మేల్కొల్పుతూ అంటున్నారు: “ఓ గోపికలారా మీరు తలచుకుంటున్న పాతకాలపు ఆనందాల కాలం నుండి, పాలు పోసే పనుల్లో నిమగ్నమై ఉండి, ఇప్పుడు దేవుడిని జ్ఞాపకంలోకి తేవడం మరిచిపోయావా?”
కళ్ళమ్ తవిరిందు కలందే లోరెంబావాయ్
మనసు లోని మాయను (అనగా దురాలోచనలు, అసత్య భావనలు) త్యజించి, నిజమైన దైవ భావనతో శ్రీవిష్ణువు చరణాలను చేరుదాం. ఇక్కడ “కళ్ళమ్” అనగా మాయ, దుష్టత్వం; “తవిరిందు” అంటే విడిచిపెట్టి; “కలందే” అనగా చేరడం. ఈ విధంగా భక్తి మార్గంలో ఉన్నవారు తమ మనసును స్వచ్ఛముగా చేసుకుని, భగవానుని ధ్యానానికి అర్పణ చేయాలని సూచిస్తున్నారు.
