Gajendra Moksham Telugu-Srimad Bhagavatam-గజేంద్రమోక్షం

Gajendra Moksham Telugu

అని మఱియు అప్పరమేశ్వరుం డిట్లని ఆనతిచ్చెను:

“ఎవ్వరేని నవరాత్రి అంతంబున మేల్కాంచి, సమాహిత మనస్కులై నన్నును, నిన్నును, ఈ సరోవరంబును, శ్వేతద్వీపమును, నాకు ప్రియమైన సుదాసాగరంబును, హేమనగంబును, ఈ గిరికందర కాననంబులకు వేత్ర కీచక వేణు లతా గుల్మ సురపాదపంబులను, నేనును బ్రహ్మయు ఫాలాక్షుండును నివసించు అ కొండ శిఖరంబులను, కౌమోదకీ కౌస్తుభ సుదర్శన పాంచజన్యంబులను, శ్రీదేవిని, శేష గరుడ వాసుకి ప్రహ్లాద నారదులను, మత్స్య కూర్మ వరాహాద్యవతారంబులను, తదద్వతార కృతకార్యంబులను, సూర్య సోమ పావకులను, ప్రణవంబును, ధర్మ తపస్సు సత్యంబులను, వేదంబును, వేదాంగంబులను, శాస్త్రంబులను, గో భూసుర సాధు పతివ్రతా జనంబులను, చంద్ర కశ్యప జాయా సముదయంబును, గౌరీ గంగా సరస్వతీ కాళిందీ సునందా ప్రముఖ పుణ్యతరంగిణీ నిచయంబును, అమరులను, అమర తరువులను, ఐరావతంబును, అమృతంబును, ధ్రువుని, బ్రహ్మర్షి నివహంబును, పుణ్యశ్లోకులయిన మానవులకు సమాహిత చిత్తులై తలంతురు, వారలకు ప్రాణా వసాన కాలంబున మదీయంబగు విమలగతి నిత్తును.”

అని హృషీకేశుండు నిర్దేశించి, శంఖంబు పూరించి, సకలామర వందిత చరణారవిందుండై, విహగపరివృఢ వాహనుండై వేంచేసెను. విబుధా నీకంబు సంతోషించెనని చెప్పి, శుకుండు రాజున కిట్లనియెను.

• అని: ఈ విధముగా చెప్పి.
• మఱియు: ఇంకనూ.
• ఆ పరమేశ్వరుండు: ఆ శ్రీమహావిష్ణువు.
• ఇట్లు: ఈ విధముగా.
• ఆనతిన్: అనుమతి.
• ఇచ్చెన్: ఇచ్చెను.
• ఎవరు ఏని: ఎవరైననూ.
• అపరరాత్రంబున్: అర్ధరాత్రి సమయం దాటిన తరువాత (ఉదయం).
• మేల్కాంచి: నిద్రలేచి.
• సమాహిత మనస్కులై: ఏకాగ్రమైన మనసు గలవారై.
• నన్నును: నన్నూ.
• నిన్నును: నిన్నూ.
• నీ సరోవరంబును: ఈ సరోవరమునూ.
• శ్వేత ద్వీపంబును: శ్వేతద్వీపాన్ని.
• నాకుం ప్రియంబైన: నాకు ప్రీతిపాత్రమైన.
• పాలసాగరంబును: అమృత సముద్రమునూ.
• హేమనగంబును: మేరు పర్వతమును.
• ఈ గిరి కందర కాననంబులను: ఈ పర్వత గుహలనూ, అరణ్యములను.
• వేత్ర కీచక వేణు లతా గుల్మ సురపాదపంబులను: పేము, వెదురు, తీగలు, పొదలు, దేవతా వృక్షాలను.
• నేనును: నేనూ.
• బ్రహ్మయు: బ్రహ్మదేవుడును.
• ఫాలలోచనుండు: నుదుట కన్నుగల ఈశ్వరుడును.
• నివసించియుండు: నివసించేటటువంటి.
• ఆ కొండ శిఖరంబులను: ఆ మేరు పర్వత శిఖరములను.
• కౌమోదకీ: చెడును తొలగించి సంతోషమును కలిగించే గదనూ.
• కౌస్తుభ: కౌస్తుభమణినీ.
• సుదర్శన: మంచి, దోషరహితమైన చూపును ప్రసాదించునట్టి సుదర్శన చక్రమునూ.
• పాంచజన్యంబులను: నా శంఖములను.
• శ్రీదేవిని: శ్రీ మహాలక్ష్మిని.
• శేష: ఆదిశేషునీ.
• గరుడ: గరుత్మంతునీ.
• వాసుకి: వాసుకినీ.
• ప్రహ్లాద నారదులను: ప్రహ్లాదుడినీ, నారదుడినీ.
• మత్స్య కూర్మ వరాహాది అవతారంబులను: చేప, తాబేలు, వరాహము మొదలైన నా అవతారములనూ.
• సూర్య: సూర్యునీ.
• సోమ: చంద్రునీ.
• పావకులను: అగ్ని దేవులనూ.
• ప్రణవంబును: ఓంకారమును.
• ధర్మ తపస్సత్యంబులను: ధర్మము, తపస్సు, సత్యములనూ.
• వేదంబును: వేదమును.
• వేదాంగంబులను: ఆరు వేదాంగములను.
• శాస్త్రంబులను: శాస్త్రములనూ.
• గో: ఆవును.
• భూసుర: భూమియందలి దేవతలైన బ్రాహ్మణులనూ.
• సాధు: సత్త్వగుణ సంపన్నులైనవారినీ.
• పతివ్రతా జనంబులను: పతివ్రతా సమూహములను.
• చంద్ర కశ్యప జాయా సముదయంబును: చంద్రుని, కశ్యపుని వారి భార్యల సమూహమునూ.
• గౌరీ గంగా సరస్వతీ కాళింది సునందా ప్రముఖ పుణ్యతరంగిణీ నిచయంబును: పార్వతినీ, గంగానదినీ, సరస్వతీ, కాళింది, సునంద మొదలైన శ్రేష్ఠమైన పుణ్య నదుల సమూహమునూ.
• అమరులను: దేవతలనూ.
• అమరతరువులనూ: దేవతా వృక్షాలనూ.
• ఐరావతంబును: ఐరావతమునూ.
• అమృతంబును: అమృతమును.
• ధ్రువుని: విష్ణుభక్తుడైన బాల ధ్రువుని.
• బ్రహ్మర్షి నివహంబును: బ్రహ్మర్షి సమూహమునూ.
• పుణ్య శ్లోకులైన మానవులనూ: పుణ్యము కీర్తించబడుచున్న మనుష్యులనూ.
• సమాహితచిత్తులై: ఏకాగ్రమైన మనసుతో ఉండి.
• తలంతురు: తలుచుకుంటారో.
• వారలకు: వారికి.
• ప్రాణావసాన కాలంబున: ప్రాణములను వదిలి పెట్టే చివరిదశయందు, ఆ సమయంలో.
• మదీయంబగు విమలగతిని: నాదైన నిర్మలమైన స్థానమును.
• ఇత్తును అని: ఇస్తాను అని.
• హృషీకేశుండు: ఇంద్రియాధిష్ఠానదైవమైన శ్రీ మహావిష్ణువు.
• నిర్దేశించి: సూచించి, చెప్పి.
• శంఖంబు పూరించి: శంఖమును ఊది.
• సకల అమర వందిత చరణారవిందుడై: సమస్తమైన దేవతలచేత నమస్కరింపబడుతున్న పాదపద్మములు గలవాడై.
• విహర పరివృఢ: గరుడవాహనముపై నెక్కి.
• వేంచెసె: వెళ్ళెను.
• విబుధానీకంబు: దేవతలందరూ.
• సంతోషించెనని: సంతోషించారని.
• చెప్పి: పలికి.
• శుకుండు: శుకమహర్షి.
• రాజునకు: పరీక్షిన్మహారాజుతో.
• ఇట్లు అనియె: ఈ విధముగా అనెను.

అంతేకాకుండా, తెల్లవారుజామున బ్రాహ్మీముహూర్త సమయంలో నిద్రలేచి, ప్రశాంతమైన, ఏకాగ్రమైన మనస్సుతో శ్రీమహావిష్ణువును, గజేంద్రుడిని, ఆ సరోవరాన్నీ, శ్వేతద్వీపాన్నీ, పాలసముద్రాన్నీ, త్రికూట పర్వతమునందలి గుహలనూ, అడవులనూ, మేరు పర్వతమునూ, వెదురు పొదలనూ, కల్పవృక్షాలనూ, విష్ణువు, బ్రహ్మదేవుడు, శివుడు నివసించే ఆ త్రికూటాచల పర్వత శిఖరాలనూ, కౌమోదకీ గదనూ, కౌస్తుభమణినీ, సుదర్శన చక్రాన్నీ, పాంచజన్య శంఖాన్ని, లక్ష్మీదేవినీ, ఆదిశేషుడినీ, గరుడుడినీ, వాసుకినీ, ప్రహ్లాదుడినీ, నారదుడినీ, మత్స్య, కూర్మ, వరాహ, నారసింహ, వామన, పరశురామ, రామ, బలరామ, కృష్ణ, కల్కి అనే దశావతారాలనూ, ఆయా అవతారాలలో చేసిన పనులనూ, సూర్యుడినీ, చంద్రుడినీ, అగ్నినీ, ఓంకారాన్నీ, ధర్మాన్నీ, తపస్సునీ, సత్యాన్నీ, వేదాలనూ, వేదాంగాలనూ, శాస్త్రాలనూ, గోవులనూ, బ్రాహ్మణులనూ, సాధువులనూ, పతివ్రతలనూ, చంద్రుని భార్యలనూ, కశ్యపుని భార్యలనూ, పార్వతి, గంగా, సరస్వతి, యమునా వంటి పుణ్యప్రదమైన నదులనూ, దేవతలనూ, దేవతా వృక్షాలనూ, ఐరావతాన్నీ, అమృతాన్నీ, ధ్రువుడినీ, బ్రహ్మర్షులనూ, పుణ్యాత్ములైన మానవులనూ ఎవరు స్మరించుకుంటారో, వారు మరణించే క్షణంలో నిర్మలమైన విష్ణువు యొక్క రక్షణను పొంది, ఆయన పదమునకు చేరుకుంటారు అని విష్ణువే స్వయంగా చెప్పి శంఖం పూరించాడు. దేవతలంతా ఆయన పాద పద్మాలకు నమస్కరించారు. ఆ నమస్కారాలను అందుకున్న శ్రీమహావిష్ణువు గరుడ వాహనంపై అధిరోహించి తన ధామానికి పయనమయ్యాడు. అది చూసిన దేవతలు ఆనందించారు” అని శుక మహర్షి పరీక్షిత్తు మహారాజుతో పలికాడు.

ప్రతి ఒక్కరి జీవితంలోనూ ఒక దివ్య ప్రేరణా క్షణం అవసరం. అలాంటి పవిత్రమైన సమయమే బ్రహ్మీ ముహూర్తం. వేకువజామున 4 గంటల నుండి 5:30 గంటల మధ్య ఉండే ఈ కాలంలో మనస్సు ప్రశాంతంగా, తేజస్సుతో నిండి ఉంటుంది. శాస్త్రాల ప్రకారం, తపస్సు, జపం, ధ్యానం, భగవత్స్మరణ వంటి వాటికి ఈ సమయం అత్యంత శ్రేష్ఠమైనది.

ఈ ముహూర్తంలోనే గజేంద్రుడు చేసిన ప్రార్థన ఆధ్యాత్మిక చరిత్రలో ఉన్నత స్థానాన్ని పొందింది. మనం కూడా ప్రతి ఉదయం ఈ పవిత్ర స్మరణ చేయగలిగితే, మన జీవితం ఒక ధ్యానయానంగా మారుతుంది.

గజేంద్ర మోక్షం కేవలం ఒక ఏనుగు మొసలి బారి నుండి రక్షించబడటం కాదు, అది మానవ అహంకారంపై భగవన్నామ స్మరణ సాధించిన విజయం. గజేంద్రుడు ఇక్కడ కేవలం ఒక ఏనుగు కాదు, అతను భగవంతునిపై విశ్వాసం లేని, తన శక్తిని అతిగా నమ్మిన మానవ అహంకారానికి ప్రతీక.

మొసలి పట్టులో చిక్కుకున్నప్పుడు, గజేంద్రుడు తన బలాన్ని నమ్ముకోకుండా, నిస్సహాయ స్థితిలో “ఆదిమూలమా!” అని ఆర్తిగా శ్రీమహావిష్ణువుని వేడుకున్నాడు. ఇదే నిజమైన భక్తికి, శరణాగతికి నిదర్శనం.

భక్తుని ఆర్తిని విన్న శ్రీమహావిష్ణువు, తక్షణమే గరుడ వాహనంపై వచ్చి గజేంద్రుడిని రక్షించారు. ఇది భగవంతుడు తనను శరణు వేడిన వారిని ఎల్లప్పుడూ రక్షిస్తాడనడానికి గొప్ప ఉదాహరణ. ఈ కథ మనకు నేర్పేది ఏమిటంటే, ఎలాంటి కష్టంలోనైనా, మన అహంకారాన్ని వీడి భగవంతునిపై సంపూర్ణ విశ్వాసం ఉంచితే, ఆయన తప్పక కాపాడతాడు.

బ్రహ్మీ ముహూర్తంలో ధ్యానించవలసిన అంశాలు కింద ఇవ్వబడ్డాయి.

ధ్యానించవలసిన దివ్య తత్త్వాలు	వివరణ
శ్రీ మహావిష్ణువు, గజేంద్రుడు	పరమాత్మ, భక్తుల అనుబంధం
శ్వేతద్వీపం, పాలసముద్రం	పరమ పదాన్ని సూచించే ప్రదేశాలు
త్రికూట పర్వతం, మేరు పర్వతం	ఆధ్యాత్మిక ఉన్నతికి చిహ్నాలు
కౌమోదకి, సుదర్శన చక్రం, కౌస్తుభ మణి	విష్ణువు యొక్క ఆయుధాలు, ఆభరణాలు
లక్ష్మీదేవి, ఆదిశేషుడు, గరుడుడు	వైష్ణవ పరివార దేవతలు, వాహనాలు
దశావతారాలు (మత్స్య నుండి కల్కి వరకు)	భగవంతుని దివ్య లీలలు
వేదాలు, వేదాంగాలు, ధర్మం	జ్ఞాన, ధార్మిక మార్గాలు
గంగ, యమున, సరస్వతి, పార్వతి	పవిత్ర నదులు, దేవతలు
ఐరావతం, అమృతం, ధ్రువుడు	దివ్య సంపదలు, స్థిరత్వం
పతివ్రతలు, బ్రాహ్మణులు, గోవులు	ధర్మరక్షక అంశాలు

ఈ ధ్యానానికి సంబంధించిన రహస్యాన్ని శ్రీమహావిష్ణువు ఇలా వివరించారు:

“నన్ను ఈ విధంగా ధ్యానించేవారు జన్మ మరణ బంధాల నుండి విముక్తులై నా సాన్నిధ్యాన్ని పొందుతారు. వారు మరణ సమయంలోనూ, జీవితంలోనూ నా రక్షణకు అర్హులు.”

ఈ మాటలు పలికిన అనంతరం భగవానుడు శంఖాన్ని పూరించగా, దేవతలంతా ఆయనకు నమస్కరించారు. ఆయన గరుడ వాహనంపై వైకుంఠ ధామం వైపు పయనమయ్యారు. ఇది మనకు గొప్ప సందేశం – స్మరణే మోక్షం.

🌺 ప్రతి ఉదయం నిద్రలేవగానే, శ్రీ మహావిష్ణువును ఏకాగ్రతతో ధ్యానించండి.

మీరు ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో పురోగమిస్తూనే, ఈ భౌతిక ప్రపంచంలో కూడా విజయవంతంగా ముందుకు సాగగలరు. గజేంద్రుడిని రక్షించిన ఆ భగవంతుడు మీకు ఎప్పుడూ తోడుంటాడు.

▶️ గజేంద్ర మోక్షం కథ – శ్రీ చాగంటి కోటేశ్వరరావు