Bhagavad Gita in Telugu Language
ఈ శ్లోకం భగవద్గీతలోని ఒక అమూల్యమైన రత్నం. దీన్ని అర్థం చేసుకుంటే, మనసుకి చాలా ప్రశాంతత లభిస్తుంది.
నైవ కించిత్ కరోమీతి, యుక్తో మన్యేత తత్త్వవిత్
పశ్యన్ శృణ్వన్ స్పృశన్జి, ఘ్రన్నశ్నన్ గచ్ఛన్ స్వపన్ శ్వసన్
ప్రలపన్ విసృజన్ గృహ్ణన్ను, న్మిషన్ నిమిషన్నపి
ఇంద్రియాణీంద్రియార్థేషు, వర్తంత ఇతి ధారయన్
అర్థాలు
సంస్కృత పదం | తెలుగు అర్థం |
నైవ | కాదు |
కించిత్ | ఏమీ |
కరోమి | చేస్తున్నాను |
ఇతి | అని |
యుక్తః | యోగయుక్తుడైనవాడు |
మన్యేత | తలచును |
తత్త్వవిత్ | తత్త్వమును ఎరిగినవాడు |
పశ్యన్ | చూస్తూ |
శృణ్వన్ | వింటూ |
స్పృశన్ | స్పృశిస్తూ |
జిఘ్రన్ | వాసన చూస్తూ |
అశ్నన్ | తింటూ |
గచ్ఛన్ | వెళ్తూ |
స్వపన్ | నిద్రిస్తూ |
శ్వసన్ | శ్వాసించుచూ |
ప్రలపన్ | మాట్లాడుచూ |
విసృజన్ | విసర్జిస్తూ |
గృహ్ణన్ | గ్రహిస్తూ |
ఉన్మిషన్ | కన్నులు తెరుస్తూ |
నిమిషన్ | కన్నులు మూస్తూ |
అపి | కూడా |
ఇంద్రియాణి | ఇంద్రియములు |
ఇంద్రియార్థేషు | ఇంద్రియ విషయములందు |
వర్తంతే | ప్రవర్తించుచున్నవి |
ఇతి | అని |
ధారయన్ | ధ్యానించుచు |
శ్లోకం అర్థం
ఈ శ్లోకాన్ని తత్త్వవిత్ అంటే నిజం తెలుసుకున్నవాడు, ఇలా అర్థం చేసుకుంటాడు:
“నేను ఏమీ చేయడం లేదు. చూస్తున్నా, వింటున్నా, తాకుతున్నా, వాసన చూస్తున్నా, తింటున్నా, నడుస్తున్నా, నిద్రిస్తున్నా, శ్వాస తీసుకుంటున్నా, మాట్లాడుతున్నా, విసర్జిస్తున్నా, పట్టుకుంటున్నా, కళ్ళు తెరుస్తున్నా, మూస్తున్నా – ఇవన్నీ నేను చేస్తున్న పనులు కావు. ఇవన్నీ నా ఇంద్రియాలు వాటి పనులు అవి చేసుకుంటున్నాయి. నేను కేవలం సాక్షిని మాత్రమే.”
తత్త్వవిత్ అంటే ఎవరు?
తత్త్వవిత్ అంటే ఎవరో కాదండి, నిజమైన ఆత్మ స్వరూపాన్ని అర్థం చేసుకున్నవాడు. అంటే, “నేను ఈ శరీరం కాదు, ఈ ఇంద్రియాలు కాదు, ఏ పనికీ నేను కర్తను కాదు” అనే స్పష్టమైన అవగాహన ఉన్నవాడు. పైకి చూస్తే శరీరం పనులు చేస్తున్నట్టే కనిపిస్తుంది, కానీ ఆయనకు ఆ కర్మల ఫలితాలు అంటవు.
“ఇంద్రియాణి ఇంద్రియార్థేషు వర్తంతే” అంటే ఏమిటి?
దీని అర్థం చాలా సూటిగా ఉంటుంది: మన ఇంద్రియాలు (చూపు, వినికిడి, స్పర్శ, వాసన, రుచి) వాటికి సంబంధించిన విషయాల్లో (రూపం, శబ్దం, మెత్తదనం, సువాసన, రుచి) సహజంగానే పనిచేస్తుంటాయి. నిజం తెలుసుకున్న వ్యక్తి, ఏ పని జరిగినా, “ఇది నా వల్ల కాదు, ఇంద్రియాల పని” అనే దృక్పథంతో జీవిస్తాడు.
నిష్కామ కర్మ సిద్ధాంతం
భగవద్గీత మనకు నేర్పే గొప్ప పాఠం – “పని చెయ్, కానీ ఫలితం గురించి ఆలోచించకు.” ఈ శ్లోకం ఆ సిద్ధాంతానికి శిఖరం లాంటిది. ఒక మనిషి శారీరకంగా ఎన్ని పనులు చేస్తున్నా, “నేనే చేశాను” అనే అహంకారం లేనప్పుడు, అతడే నిజమైన కర్మయోగి.
ధ్యానం, జ్ఞానం, కర్మల అనుసంధానం
ఈ శ్లోకం చెప్పేది ఏమిటంటే, మనం పనులు చేస్తూనే, మనల్ని కేవలం శరీరంగా కాకుండా, శుద్ధ చైతన్యంగా గుర్తించాలి. ఇది జ్ఞానయోగంలో అత్యున్నత స్థాయి. ఇక్కడ ధ్యానం, జ్ఞానం, కర్మ – ఈ మూడింటి కలయిక స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది.
ఇప్పటి మన జీవితాలకు దీని అన్వయం
ఈ ఆధునిక జీవితంలో పని ఒత్తిడిలో మనం కర్మల భారాన్ని మోస్తున్నామని అనుకుంటాం. ఈ శ్లోకం మనకు నేర్పే గొప్ప విషయం ఇదే: కష్టపడి పని చేయండి, కానీ ఆ పనిలో “నేనే కర్తను” అనే అహంకారాన్ని వదిలేయండి. ఇలాంటి దృక్పథం మనసులో సంతోషాన్ని, ప్రశాంతతను నింపుతుంది.
ముగింపు
ఈ శ్లోకం ద్వారా భగవద్గీత మనకు చెబుతున్నది ఒకటే – మన ఇంద్రియాలు వాటి పని చేసుకుంటున్నప్పుడు, మనం వాటికి కర్తలం కాదు. ఈ నిజాన్ని తెలుసుకోవడమే జ్ఞానమార్గంలో తొలి అడుగు. “నైవ కించిత్ కరోమీతి” – ఈ ఒకే భావనను మన జీవితంలో అలవర్చుకోవడం ద్వారా, మన జీవన ప్రయాణం మరింత లోతైన, అర్థవంతమైన దారిలో సాగుతుంది.