Gajendra Moksham Telugu
వరధర్మకామార్థవర్జిత కాములై
విబుధులెవ్వని సేవించి ఇష్ట
గతి పొందుదురు చేరి కాంక్షించు వారిక
అవ్యయదేహము ఇచ్చునెవ్వాడు కరుణన్
ముక్తాత్ములెవ్వని మునిగి చింతించు
రానందవారిధి మగ్నాంతరంగులు
ఏకాంతులెవ్వని నేమియు కోరక
భద్రచరిత్రంబు పాడుచుండు
ఆ మహేశున్, ఆద్యున్, అవ్యక్తున్, అద్యాత్మ
యోగగమ్యున్, పూర్ణున్, ఉన్నతాత్మున్
బ్రహ్మమయునవానిని, బరుని, అతీంద్రియున్
ఈశున్, స్థూలున్, సూక్ష్మునే భజింతున్
పదజాలం
వర = శ్రేష్ఠములైన, ధర్మ కామార్థ = ధర్మము, అర్ధము, కామములు, వర్జిత = వదిలిపెట్టిన, కాములై = కోరిక గలవారై, విబుధులు= జ్ఞానులు, ఎవ్వాని = ఏ భగవంతుని, సేవించి = ప్రార్ధించి, పూజించి,
ఇష్టగతిన్ = కోరిన దానిని, పొందుదురు = పొందుతుంటారో, చేరి = దగ్గరకు వచ్చి, కాంక్షించు వారికి = కోరుకొనువారికి, అవ్యయ దేహము= నశించని దివ్యమైన శరీరమును, ఇచ్చు నెవ్వాడు = ఎవరు ఇస్తున్నారో, కరుణన్ = దయతో, ముక్తాత్ములు = ముక్తిని కోరుకునే వారు, ముక్తిని
పొందినవారు, ఎవ్వని = ఎవరిని, మునుకొని = ప్రయత్నపూర్వకముగా, చింతింతురు = ధ్యానిస్తుంటారో, తలుచుకుంటూ ఉంటారో, ఆనందవార్థి = సంతోషసముద్రములో, మగ్నాంతరంగులు = మునిగిన మనస్సు గలవారై, ఏకాంతులు = ఒంటరివారై, ఎవ్వని = ఎవరికీ, ఏమియున్ గోరక = ఏమీ కావాలని అడగకుండా, భద్రచరితంబున్ = పుణ్య చరిత్రమును, పాడుచుందురు = కీర్తించుచుందురో, ఆద్యున్ = అన్నింటికీ మొదటివాడైన, ఆ మహేశున్ =
ఆ పరమేశ్వరుని, అవ్యక్తున్ = తెలుసుకొనుటకు వీలుకానివానిని, పూర్ణున్ = సర్వవ్యాపకుడైనవానిని, ఉన్నతాత్మున్ = గొప్ప మహిమ గలవానిని, పరమాత్మ స్వరూపుని, బ్రహ్మమైన వానిని = బ్రహ్మ జ్ఞానము స్వరూపముగా ఉన్న వానిని, అతీంద్రియున్ = ఇంద్రియములను జయించిన వానిని, స్థూలున్ = కంటికి కనిపించే రూపము గలవానిని, సూక్ష్మున్ = కంటికి, మనస్సుకి కూడా కనపడనంత సూక్ష్మ స్వరూపుని, ఈశున్ = పరమేశ్వరుని, భజింతున్
= సేవించెదను, ప్రార్ధించెదను.
తాత్పర్యము
ఇంతేకాక, ఆ భగవంతుడు ధర్మము, ధనము, కోరికలపై ఏ విధమైన ఆశలూ పెట్టుకోకుండా ఉన్న పండితుల పూజలను స్వీకరించి, వారు కోరుకునే ఉత్తమ వరాలను ప్రసాదిస్తాడు. తన దగ్గరకు చేరుకోవాలని
కోరుకునే వాళ్ళకి వినాశమనేదే లేని దివ్యమైన దేహమును గ్రహిస్తాడు.
ముక్తులైన వారు ఆనందసముద్రములో మునిగిన మనస్సులతో నిత్యమూ ఆ పరమాత్మనే ఆరాధిస్తుంటారు. పరమార్థ చింతన గలవారు ఒంటరిగా ఉంటారు. ఆ భగవంతుడే అందరికంటే ముందు ఉన్నవాడు. ఆయన కంటే ముందు ఎవరూ లేనివాడు. తోలుకంటికి కనపడనివాడు, ధ్యానం చేత ధ్యానములో మాత్రమే తెలుసుకోవడానికి వీలైనవాడు, అధ్యాత్మ యోగం చేత మాత్రమే చేరుకోడానికి తగినవాడు. పరిపూర్ణుడు, గొప్పవాడు, శ్రేష్ఠుడు. బ్రహ్మ స్వరూపుడు, ఇంద్రియములకు అందనివాడు, అవతల ఉండేవాడు, పెద్దగా ఉండేవాడు, చాలా చిన్నగా ఉండేవాడు. అటువంటి పరమాత్ముని నేను ఆరాధిస్తున్నాను.
ధర్మార్థకామాలపై ఆశలు లేకుండా భగవంతుడిని చేరిన వారికి లభించే పరమోన్నత గమ్యం
భగవంతుడి మహిమను వర్ణించడానికి మాటలు చాలవు. ఆయనే ఆది, అంతము లేని సత్యస్వరూపుడు. కానీ మన జీవన యాత్రలో ఒక్కోసారి మనం ఆయన అనుగ్రహానికి అర్హులమా అని తలచుకుంటాం. కానీ నిజంగా మనస్ఫూర్తిగా ఆయన్ని కోరితే, మన కోరికలు, ధర్మము, అర్థము, కామము వంటి వ్యవహారిక లక్ష్యాలను కూడా అధిగమిస్తే – మనకు భగవంతుని అనుగ్రహం కలగక మానదు.
ఆ భగవంతునికి కోరికలు లేవు – కాని కోరికలన్నిటినీ తీర్చగలవాడు!
ఆయన ధర్మం కోసం కాక, ధనార్జన కోసం కాక, భోగాల కోసమూ కాకుండా – నిరంకుశంగా భగవంతుని చేరాలని ఆశపడే పండితుల పూజను స్వీకరిస్తాడు. అటువంటి యోగులకు ఆయనే శరణ్యం, ఆయనే గమ్యం.
వారు కోరిన దివ్యమైన, అవినాశి శరీరాన్ని ఆయనే అనుగ్రహిస్తాడు.
ఇది ఊహ కాదు – ఇది భక్తి ఫలితం. మనం వేదాంతాలు చదవాల్సిన అవసరం లేదు. మన హృదయం శుద్ధిగా ఉంటే చాలు.
ముక్తులైన వారుఎలా ఉంటారు?
ముక్తులైన వారు ఈ లోకపు నష్టాల్ని, లాభాల్ని గుర్తించరు.
వారు ఏకాంతంలో ఉంటారు, కానీ ఒంటరితనం లేదు – ఎందుకంటే వారి హృదయంలో పరమాత్మే నివాసం చేస్తాడు.
ఆనంద సముద్రంలో మునిగిన వారి మనస్సులు ప్రశాంతంగా ఉంటాయి. వారు ధ్యానం చేస్తూ… తలచుకుంటూ… అంతరంగంగా భగవంతుని సేవిస్తారు.
ఈ కథను పూర్తిగా తెలుసుకోవాలంటే చూడండి: గజేంద్ర మోక్షం – భక్తివాహిని
ఆయన ఎవరు? ఎలా చేరాలి?
ఆయన ఆద్యుడు – మొదటి తత్త్వం.
అవ్యక్తుడు – కనబడడు, తెలిసిపోడు.
పూర్ణుడు – ఏ లోటూ లేని శాశ్వతుడు.
ఉన్నతాత్ముడు – అత్యున్నత శుద్ధ స్వరూపుడు.
బ్రహ్మమయుడు – జ్ఞానరూపుడైన పరమాత్మ.
అతీంద్రియుడు – మన ఇంద్రియాలకు అందనివాడు.
స్థూలుడు, సూక్ష్ముడు – కనబడే రూపంలోనూ ఉన్నాడు, కనబడనంత సూక్ష్ముడుగానూ ఉన్నాడు.
ఈశ్వరుడు – విశ్వాన్ని పాలించే ప్రభువు!
అటువంటి స్వరూపుని సేవించడమే మానవజన్మకు గమ్యం. అదే అసలైన ధర్మం. మనల్ని ముక్తి పథానికి నడిపించే దీపస్తంభం.
మానవుడు తనలో ఆ మహిమను చేరుకోవాలి
ఈ ప్రపంచంలో ధనం, యశస్సు, విలాస జీవితం – ఇవన్నీ మనల్ని కొంతకాలం మాత్రమే ఆకట్టుకుంటాయి. కానీ మన హృదయం పరమాత్మ సాన్నిధ్యాన్ని పొందితే, అది శాశ్వత ఆనందాన్నిస్తుంది. మిగిలినవన్నీ లీనమైపోతాయి.
మన శరీరం ధూళికణం లాంటిదే. కానీ మన ఆత్మకు ఆ పరమాత్మ స్పర్శ లభిస్తే – అది దేవత్వానికి చేరే మార్గం అవుతుంది. అందుకోసం:
- నిజమైన ఆత్మ పరిశుద్ధి కావాలి
- ఇంద్రియాల నియంత్రణ కావాలి
- ధ్యానం కావాలి
- భగవద్భక్తి కావాలి
మార్కమార్గానికి పయనం మొదలుపెట్టండి
మనలో మార్పు రావాలంటే – ఒక్క అడుగు చాలు. నేడు మొదలు పెట్టండి – చిన్న పూజతో, సాయంకాల ధ్యానంతో, చిన్న పఠనంతో. కానీ అది శ్రద్ధతో చేయాలి. భగవంతుని నిజమైన భావంతో తలవండి. ఆయన రూపాన్ని హృదయంలో ధ్యానించండి. మీకు గజేంద్రుడిలా మోక్షం లభిస్తుంది.
సంకల్పం తీసుకోండి. ఆదివారం కాకపోయినా, నిత్యం మీరు మీ హృదయంలో భగవంతుడిని ఆహ్వానించండి. మీ జీవితం ఆశీర్వదించబడుతుంది. ముక్తికి మార్గం సాఫీ అవుతుంది.