bakthivahini
మాయా జింక
Ramayanam Story in Telugu- రావణుడు, మారీచుడు అనే ఇద్దరు రాక్షసులు రాముడు నివసిస్తున్న ఆశ్రమానికి ఒక రథంలో చేరుకున్నారు. అక్కడ, రావణుడి దుష్ట ఆలోచనకు అనుగుణంగా, మారీచుడు ఒక అద్భుతమైన జింకగా రూపాంతరం చెందాడు. ఆ జింక చూడటానికి ఎంతో ఆకర్షణీయంగా ఉంది.
మారీచుని మాయా రూపం
మారీచుడు ధరించిన జింక రూపం అసాధారణమైనది. దాని శరీరం పూర్తిగా బంగారు రంగులో మెరిసిపోతోంది. ఆ బంగారు చర్మంపై వెండి చుక్కలు ఎక్కడ చూసినా తళతళలాడుతున్నాయి. దాని కొమ్ములు ఇంద్రనీలమణులు ప్రకాశించినట్లుగా కాంతివంతంగా ఉన్నాయి. ఆ జింక ముఖం సగం నల్ల కలువ రంగులోను, సగం ఎర్ర కలువ రంగులోను వింతగా శోభిల్లుతోంది. దాని కడుపు భాగం ముత్యాలు మెరిసినట్లు కాంతిని వెదజల్లుతోంది. సన్నని, అందమైన కాళ్ళతో ఆ జింక చూపరులను కట్టిపడేసేలా ఉంది. సృష్టిలో ఇంతకు ముందెన్నడూ ఎవరూ చూడని అద్భుతమైన రూపాన్ని మారీచుడు పొందాడు. ఆ రూపంతో, అతడు గంతులు వేస్తూ ఆశ్రమ ప్రాంగణంలోకి ప్రవేశించాడు.
| లక్షణం | వివరణ |
|---|---|
| చర్మపు రంగు | బంగారు రంగు |
| చుక్కలు | వెండి రంగు |
| కొమ్ములు | ఇంద్రనీలమణుల కాంతి |
| ముఖపు రంగు | సగం నల్ల కలువ, సగం ఎర్ర కలువ |
| కడుపు | ముత్యాల మెరుపు |
| కాళ్ళు | సన్నగా, అందంగా |
| ప్రత్యేకత | సృష్టిలో ఎవరూ చూడని రూపం |
ఆశ్రమంలోకి ప్రవేశించిన మారీచుడు అక్కడ ఉన్న లేత చిగుళ్ళను తింటూ, అటూ ఇటూ పరుగెడుతూ ఇతర జంతువుల దగ్గరికి వెళ్ళి, మళ్ళీ తిరిగి వస్తూ ఒక సాధారణ జింకలా ప్రవర్తించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు.మారీచుడు ఇతర జంతువుల సమీపానికి వెళ్ళగానే, అవి అతడిని రాక్షసుడిగా గుర్తించాయి. భయంతో దిక్కులు పట్టి పారిపోయాయి. అదే సమయంలో, సీతాదేవి పువ్వులు కోయడానికి అటువైపుగా వెళ్ళింది. ఆమె కర్ణికార వృక్షం యొక్క పువ్వులను కోస్తుండగా, మారీచుడు ఆమెకు ఎదురుగా వచ్చి నిలబడ్డాడు.
సీతమ్మ వ్యామోహం
ఆ అందమైన జింకను చూడగానే సీతమ్మ ఆశ్చర్యంతో మురిసిపోయింది. వెంటనే ఆమె రాముడిని, లక్ష్మణుడిని పిలుస్తూ, “రామా! లక్ష్మణా! మీరు మీ ఆయుధాలను ధరించి త్వరగా రండి” అని చెప్పింది. రామలక్ష్మణులు రాగానే సీతమ్మ వారితో, “ఎదురుగా ఉన్న ఆ జింక ఎంత అందంగా ఉందో చూశారా! సృష్టిలో ఇలాంటి జింకను నేను ఇప్పటివరకు చూడలేదు. ఆ బంగారు రంగు చర్మం, వెండి చుక్కలు…” అంటూ ఆ జింక యొక్క సౌందర్యాన్ని వర్ణించబోతుండగా, లక్ష్మణుడు వెంటనే అనుమానంతో రాముడితో ఇలా అన్నాడు:
“అన్నయ్యా! ఇది జింక కాదు. ఇది మారీచుడు. ఈ సృష్టిలో ఎక్కడా ఇటువంటి జింక లేదు. ఈ మారీచుడు ఇలాంటి మాయా రూపాన్ని పొంది, వేటకు వచ్చిన ఎందరో రాజులను ఆకర్షించి చంపి తిన్నాడు. నా మాట నమ్మండి. ఇది ఖచ్చితంగా మారీచుడి మాయ” అని లక్ష్మణుడు హెచ్చరించాడు.
సీతమ్మ పట్టుదల
సీతమ్మ లక్ష్మణుడిని మాట్లాడవద్దని వారించి, రాముడితో ఇలా అంది, “ఆర్యపుత్రా! ఈ జింక నా మనస్సును దోచుకుంటోంది. నాకు ఆడుకోవడానికి ఆ జింకను తెచ్చి ఇవ్వండి. చంద్రుడు అడవిని ప్రకాశింపజేసినట్లు, దాని ఒంటి మీద రత్నాల వంటి చుక్కలతో ఈ జింక అడవిని ప్రకాశింపచేస్తుంది. మనం కట్టుకున్న ఆశ్రమంలో ఎన్నో జంతువులు ఉన్నాయి, వాటితో పాటు ఈ జింక కూడా ఉంటే నాకు ఎంతో సంతోషంగా ఉంటుంది. ఆహా! ఏమి లక్ష్మీ స్వరూపం! ఏమి అందం! ఏమి ప్రకాశం! మీరు ఎలాగైనా సరే ఆ జింకను పట్టి నాకు ఇవ్వండి. కొంతకాలంలో ఈ అరణ్యవాసం పూర్తయి మనం అంతఃపురానికి వెళ్ళేటప్పుడు ఈ జింకను తీసుకువెళ్దాము. ఈ జింక భవిష్యత్తులో అంతఃపురాన్ని శోభింపచేస్తుంది. మనం అంతఃపురానికి వెళ్ళగానే భరతుడు, అత్తగార్లు అందరూ చూసి ‘ఏమి జింక?’ అంటారు. మీరు దాన్ని సజీవంగానైనా లేదా చంపైనా తీసుకురండి. మీరు ఒకవేళ దాన్ని చంపి తీసుకువస్తే దాని చర్మాన్ని ఒలుచుకొని లేత పచ్చగడ్డి మీద ఈ జింక చర్మాన్ని పరుచుకొని దాని మీద కూర్చుంటే ఎంతో బాగుంటుంది. రామా! నేను స్త్రీని కావడము చేత ఏదైనా కోరిక కలిగేటప్పటికి భావోద్వేగంతో తొందరపాటుగా ‘ఎలాగైనా నా కోరిక తీర్చవలసిందే’ అని మంకుపట్టు పట్టినట్లు మాట్లాడానా! అలా మాట్లాడితే ఏమి అనుకోకండి” అని తన మనసులోని కోరికను విన్నవించింది.
రాముని నిర్ణయం
రాముడు లక్ష్మణుడి వైపు చూసి ఇలా అన్నాడు, “లక్ష్మణా! మీ వదిన ఈ పదమూడు సంవత్సరాల అరణ్యవాసంలో ఏమి అడగలేదు. మొదటిసారి ఈ జింకను అడుగుతోంది. మీ వదిన ఆ జింక పట్ల ఎంత వ్యామోహాన్ని పెంచుకున్నదో మాటల్లో స్పష్టంగా అర్థమవుతోంది. ఆమె ఇంతగా ఈ జింకను అడుగుతుంటే తీసుకురానని నేను ఎలా అనగలను? అందుకని నేను ఆ జింకను పట్టుకొని తీసుకువస్తాను. ఒకవేళ నేను దాన్ని ప్రాణాలతో తీసుకురాలేకపోతే దాని శరీరాన్నైనా తీసుకువస్తాను. మీ వదిన చెప్పినట్లు ఇలాంటి జింకను నేను ఎక్కడా చూడలేదు. ఇలాంటివి నాకు తెలిసి రెండే ఉన్నాయి. ఒకటి చంద్రుడిలో ఉన్నది. ఇది భూమి మీద ఉన్నది (దీని అర్థం ఏమిటంటే చంద్రుడిలో ఎటువంటి జింక ఉండదు. భూమి మీద ఇది ఉన్నది అంటే ఈ రెండూ మాయ అని అర్థం). ఒకవేళ నువ్వు చెప్పినట్లు ఆ జింక మారీచుడే అయితే నేను వాడిని సంహరిస్తాను. లక్ష్మణా! చాలా జాగ్రత్త సుమా! ప్రతి క్షణం నువ్వు అనుమానిస్తూనే ఉండాలి. నువ్వు, జటాయువు సీతను జాగ్రత్తగా కాపాడండి” అని చెప్పి రాముడు ఆ జింకను పట్టుకోవడానికి దాని వెనకాల వెళ్ళాడు.
మారీచుని మాయా ప్రదర్శన
జింక రూపంలో ఉన్న మారీచుడు ముందు పరిగెడుతుండగా, రాముడు అతని వెనుక పరిగెడుతున్నాడు. ఆ మారీచుడు ఒకసారి కనపడినట్లు కనపడి మాయమవుతూ, మందలలో కలిసిపోతూ అటూ ఇటూ పరుగులు తీస్తున్నాడు. మారీచుడు రాముడికి ఒక్కోసారి ఇక్కడే కనపడుతున్నాడు. రాముడు అక్కడికి వెళ్ళేసరికి అక్కడెక్కడో దూరంగా కనపడతాడు. సరే అని రాముడు అక్కడిదాకా పరుగు తీసి వెళ్ళేసరికి మాయమైపోతున్నాడు. రాముడిని పరిగెత్తించి పరిగెత్తించి ఆ అడవిలో చాలా దూరంగా తీసుకుపోయాడు.
రాముడు పరిగెత్తలేక అలసిపోయి ఒక చెట్టుకింద కూర్చున్నాడు. అప్పుడు దూరంగా మృగాల గుంపులో చెవులు అటూ ఇటూ తిప్పుతూ ఆ జింక మళ్ళీ కనపడింది. ఈ జింకను పట్టుకోవడానికి ఇక పరిగెత్తడం అనవసరమని రాముడు అనుకొని, ఒక త్రాచుపాములాంటి బాణాన్ని తన కోదండానికి సంధించి, బ్రహ్మాస్త్రాన్ని అభిమంత్రించి ఆ జింక వైపు గురి చూసి బాణాన్ని విడిచిపెట్టాడు. బ్రహ్మాస్త్రం నిప్పులు కక్కుతూ మారీచుడి మీద పడింది.
మారీచుని మరణం
బ్రహ్మాస్త్రం తాకగానే మారీచుడు రాముడి స్వరంలా గట్టిగా “హా! సీతా! హా! లక్ష్మణా!” అని అరిచాడు. ఆనకట్ట పగిలి అందులో నుంచి నీరు బయటికి వస్తే ఎలా ఉంటుందో, అలా మారీచుడి శరీరం నుండి నెత్తురు బయటికి ప్రవహిస్తుండగా, భూమి మీద తన నిజ స్వరూపంతో పడిపోయాడు.
సీతమ్మ ఆందోళన
ఆ దృశ్యాన్ని చూసిన రాముడికి వెంటనే సీతమ్మ గుర్తుకు వచ్చింది. లక్ష్మణుడి మాట గుర్తుకు వచ్చింది. సీతకు ఎటువంటి ఆపద రాలేదు కదా అని బెంగ పెట్టుకొని, అక్కడ ఉన్న రెండు జింకలను చంపి వాటి మాంసాన్ని తీసుకొని త్వరగా ఆశ్రమం వైపు బయలుదేరాడు. మారీచుడు అరిచిన “హా! సీతా, హా! లక్ష్మణా” అనే కేక సీతమ్మ చెవిన పడింది. సీతమ్మ లక్ష్మణుడిని పిలిచి, “మీ అన్నగారు ఏదో ఆపదలో ఉన్నారు. ‘హా! సీతా, హా! లక్ష్మణా’ అని ఒక పెద్ద కేక వేశారు. బలిష్టమైన ఎద్దును సింహం లాక్కొని పోతుంటే ఆ ఎద్దు ఎలా అరుస్తుందో, ఈరోజు మీ అన్నగారు అలా అరుస్తున్నారు. నాకు చాలా భయంగా ఉంది. నువ్వు వెంటనే బయలుదేరి అడవిలోకి వెళ్ళు” అని ఆందోళనగా చెప్పింది.
లక్ష్మణుని సమాధానం
లక్ష్మణుడు “వదినా! నువ్వు అనవసరంగా కంగారు పడుతున్నావు. అన్నయ్యకు ఏ ప్రమాదం రాదు” అని సీతమ్మను శాంతింపజేయడానికి ప్రయత్నించాడు.
సీతమ్మ ఆగ్రహం
తన భర్త ప్రమాదంలో ఉన్నాడేమో అనే భయంతో ఉన్న సీతమ్మ, లక్ష్మణుడి మాటలకు ఆగ్రహించి ఇలా అంది, “నాకు ఇప్పుడు నువ్వు ఎందుకు వచ్చావో అర్థమైంది. నువ్వు మీ అన్నకు తమ్ముడివి కావు. నువ్వు మీ అన్న పాలిట పరమ శత్రువువి. అందుకే మీ అన్న ప్రమాదంలో ఉంటే నువ్వు ఇంత సంతోషంగా కూర్చోగలుగుతున్నావు. నువ్వు ఇంతకాలం రాముడి వెనకాల ఉండడానికి కారణం నా మీద నీకు కోరిక ఉండడమే. అందుకే రాముడికి ప్రమాదం వస్తే నన్ను పొందాలని వెనకాలే వచ్చావు. నీ ముఖంలో ఒక గొప్ప నమ్మకం, హాయి కనపడుతున్నాయి. శత్రువు చేతిలో దెబ్బతిన్న రాముడి గొంతు విని ఇంత హాయిగా కూర్చున్నావు. ఈ క్షణం కోసమే నువ్వు పదమూడు సంవత్సరముల నుంచి నిరీక్షిస్తున్నావు. మహాపాపి! ఎంత ద్రోహ బుద్ధితో వచ్చావు. నువ్వు రాముడిని విడిచిపెట్టి ఉండలేక రాముడికి సేవ చేయడానికే వచ్చినవాడివి అయితే, రాముడు అడవిలో ‘హా! సీతా, హా! లక్ష్మణా’ అని అరిస్తే నువ్వు ఇంత హాయిగా కూర్చోగలవా? నాతో కూడా చెప్పకుండా అన్నగారిని కాపాడటం కోసం పరిగెత్తేవాడివి. బహుశా భరతుడే నిన్ను పంపాడేమో, మీ ఇద్దరూ కలిసి కుట్ర చేశారు” అని తీవ్రంగా నిందించింది.
లక్ష్మణుని వేడుకోలు
తన రెండు చేతులతో సీతమ్మకు నమస్కరించి లక్ష్మణుడు ఇలా అన్నాడు, “దేవతలు, దానవులు, గంధర్వులు, యక్షులు, కిన్నెరులు, ఈ బ్రహ్మాండంలో ఉన్న వీరులంతా ఒకవైపు, మా అన్నయ్య ఒకవైపు ఉన్నా ఆయనను ఎవరూ నిగ్రహించలేరు. అన్నయ్య పరాక్రమం ఏమిటో నాకు తెలుసు. వదినా! ఎవరో అరిస్తే నువ్వు భయపడి మాట్లాడుతున్నావు. అరిచింది మాయా మారీచుడు. అన్నయ్య అరవలేదు. నా మాట నమ్మండి.”
“నేను నిజం చెబుతున్నాను. అది అసలు మా అన్నయ్య అరుపు కాదు. మాయావి అయినవాడు నిర్మించిన గంధర్వ నగరం ఎలా ఉంటుందో, అలా మా అన్నయ్య కంఠంతో చనిపోయే ముందు ఒక మాయావి అరిచాడు. మా అన్నయ్య కంఠం అక్కడ పూర్తిగా రాలేదు. నన్ను దూరంగా పంపితే నువ్వు ప్రమాదంలోకి వెళతావు. నువ్వు భయపడవద్దు. నువ్వు అలా చూస్తూ ఉండు, అన్నయ్య కోదండం పట్టుకొని ఆ మాయ జింక చర్మంతో వస్తాడు. అన్నయ్య వెళ్ళే ముందు వదినను నీకు అప్పగించి వెళుతున్నాను. ప్రతి క్షణం అనుమానిస్తూ నువ్వు వదిన పక్కనే ఉండు” అన్నాడు. “నేను ఇప్పుడు నిన్ను వదిలి వెళితే అన్నయ్యకు ఇచ్చిన మాట తప్పినవాడిని అవుతాను. ధర్మం తప్పిపోతానని నిలబడ్డాను తప్ప నేను చెడు ఆలోచనలు కలవాడిని కాదు వదినా! నన్ను క్షమించు. అన్నయ్య మాట మీద నేను నిలబడేటట్టు అనుగ్రహించు. నిన్నగాక మొన్న ఖర దూషణులతో కలిపి పదునాలుగు వేల మంది రాక్షసులను చంపాడు. అన్నయ్య మీద రాక్షసులు పగబట్టి ఉన్నారు. ఎలాగైనా మనకు ఆపద తేవాలని మాయా స్వరూపంతో ప్రవర్తించారు. నా మాట నమ్మండి. ఆ అరుపులను నమ్మకండి” అని లక్ష్మణుడు నచ్చజెప్పడానికి ప్రయత్నించాడు.
సీతమ్మ నిశ్చయం
సీతమ్మ “నాకు అర్థమైందిరా మహా పాపి! క్రూరుడా! నువ్వు ఎందుకు వచ్చావో నాకు తెలియదని అనుకోకు. రాముడు మరణించాడన్న మాటను ధృవీకరించుకోవడానికి ఇక్కడ నిలుచున్నావు. నన్ను పొందడం కోసమే నువ్వు రాముడి వెనకాల వచ్చావు. నిన్ను భరతుడే పంపించాడు. మీ ఇద్దరూ కలిసి కుట్ర చేశారు. కానీ నువ్వు ఒక విషయం తెలుసుకో. నల్లని కలువ వంటి శరీర కాంతి గల రాముడు పడిపోయాక నేను నిన్ను కన్నెత్తి కూడా చూడను. నేను వెళ్ళమన్నా వెళ్ళకుండా రాముడు ప్రాణాపాయంలో ఉంటే నువ్వు నా దగ్గర నిలబడి మాట్లాడుతున్నావు. నీ ఎదుటనే విషం త్రాగి శరీరాన్ని విడిచిపెట్టేస్తాను” అని దృఢంగా చెప్పింది.
లక్ష్మణుని నిస్సహాయత
లక్ష్మణుడు “ఎంత ప్రమాదం తెచ్చావు వదినా! నేను ఇక్కడ నిలబడితే నీ ప్రాణాలు తీసుకుంటావు. నేను వెళ్ళిపోతే నీకు ప్రమాదం వస్తుంది” అని రెండు చేతులతో సీతమ్మ పాదాలు పట్టుకొని ఇలా అన్నాడు, “వదినా! నువ్వు ఈరోజు ఒక సాధారణ స్త్రీ మాట్లాడినట్లు మాట్లాడావు, నువ్వు నన్ను ఇన్ని మాటలు అన్నావు. కానీ నేను మాత్రం ఒక్కదానికి కూడా జవాబు చెప్పను. ఆ మాటలకు ఏమి చెప్పుకొని జవాబు చెప్పను. నేను నిన్ను ఎన్నడూ ఆ భావనతో చూడలేదు. నన్ను ఇన్ని మాటలు అన్నావు. భరతుడిని కూడా కలిపావు. ఎన్ని మాటలు చెబితే నేను తిరిగి నీ మాటలకు జవాబు చెప్పగలను? అందుకని నేను ఏ ఒక్క మాటకి జవాబు చెప్పను. నువ్వు వదినవి, పెద్దదానివి. అనడానికి నీకు అర్హత ఉన్నది. నన్ను ఇన్ని మాటలు అని దూరంగా పంపించడం వలన ఫలితాన్ని మాత్రం నువ్వు పొందుతావు. వదిన నాతో అన్న మాటలను నేను అన్నయ్యతో చెప్పలేను. ఓ వన దేవతలారా! మీరు నాకు సాక్ష్యంగా ఉండండి. నేను ఇప్పుడు వదినను వదిలి వెళ్ళడంలో ఉన్న న్యాయాన్ని వనదేవతలు గ్రహించెదరు గాక! వదినా! నేను రాముడి దగ్గరికి వెళుతున్నాను. నిన్ను ఈ వనదేవతలు రక్షించాలని కోరుకుంటున్నాను” అని వెళ్ళిపోతూ వెనక్కి తిరిగి సీతమ్మ పాదాల వైపు చూసి తల వంచి నమస్కరిస్తూ, “అమ్మా! నేను మళ్ళీ తిరిగి వచ్చి మా అన్నయ్య నీ పక్కన నిలుచుంటే మా అన్నయ్య పాదాలకు నీ పాదాలకు కలిపి నమస్కరించే అదృష్టం నాకు దొరుకుతుందా?” అని దుఃఖంతో అడిగాడు.
సీతమ్మ శాపం
సీతమ్మ “పాపిష్ఠుడా! నువ్వు ఇంకా వెళ్ళకుండా నిలుచుంటే నీకు దక్కుతానని అనుకుంటున్నావేమో! నా పాదంతో కూడా నిన్ను తాకను. నువ్వు వెళ్ళకపోతే ఇప్పుడే విషం త్రాగి అయినా, గోదావరిలో దూకి అయినా, ఉరి వేసుకొని అయినా చనిపోతాను. కదులుతావా కదలవా?” అని సీతమ్మ తన కడుపు మీద బాదుకొని ఏడ్చింది.
లక్ష్మణుడు సీతమ్మకు ప్రదక్షిణం చేసి ఏడుస్తూ వెళ్ళిపోయాడు.
ఈ సంఘటనలు సీతాపహరణానికి దారితీశాయి. మారీచుని మాయా జింక రూపం సీతమ్మను ఆకర్షించడం, లక్ష్మణుని హెచ్చరికను ఆమె పెడచెవిన పెట్టడం, రాముడు జింకను పట్టుకోవడానికి వెళ్లడం, ఆపై మారీచుని మాయా కేక విని సీతమ్మ భయపడటం, లక్ష్మణుని అనుమానించడం వంటి పరిణామాలు రావణుడు సీతను అపహరించడానికి అనువైన వాతావరణాన్ని సృష్టించాయి.link: Bakthivahini Ramayana.
