Ramayanam Story in Telugu- అప్పటివరకు రథంలో ఉన్న రావణుడు, లక్ష్మణుడు కంటికి కనిపించనంత దూరం వెళ్ళిన తరువాత రథం నుండి కిందకు దిగాడు. వెంటనే తన రూపాన్ని మార్చుకున్నాడు.
అంశం | వివరణ |
---|---|
వేషధారణ | మృదువైన కాషాయ వస్త్రాలు, ఒక పిలక, యజ్ఞోపవీతము, ఎడమ భుజానికి కమండలము |
బాహ్య స్వరూపం | రాశిభూతమైన తేజస్సుతో పరివ్రాజకుడు (సాధువు) వలె ఉన్నాడు |
గమనించిన ప్రకృతి | చెట్లు కదలడం మానేసాయి, గాలి మెల్లగా వీచింది, గోదావరి నిశ్శబ్దంగా ప్రవహించింది |
ఈ విధంగా రావణుడు సాధువు వేషంలో సీతమ్మ ఉన్న ఆశ్రమం వైపు వెళ్ళాడు.
🔗 సంబంధిత వ్యాసాల కొరకు: బక్తివాహిని – శ్రీరామం – రామాయణం
రావణుడు సీతమ్మను వర్ణించడం మరియు ప్రలోభపెట్టడం
రావణుడు సీతమ్మ దగ్గరికి వెళ్ళి ఆమె అందాన్ని ఇలా వర్ణించాడు:
- “నువ్వు పచ్చని పట్టుచీర కట్టుకొని పద్మం వంటి ముఖంతో, పద్మాల వంటి చేతులతో, పద్మాల వంటి పాదాలతో ఉన్నావు.”
- “నువ్వు భూమి మీద స్వేచ్ఛగా తిరగడానికి వచ్చిన రతీదేవివా?”
- “నీ ముఖము ఎంతో అందముగా ఉన్నది. నీ కళ్ళు ఎంతో అందముగా ఉన్నాయి.”
అలాగే, రావణుడు సీతమ్మ యొక్క ప్రతి అవయవాన్ని కేశాల నుండి పాదాల వరకు వర్ణించాడు. తరువాత ఇలా అన్నాడు:
- “చాలా వేగంగా ప్రవహిస్తున్న నది ఒడ్డును విరిచినట్టు నువ్వు నా మనస్సును విరిచేస్తున్నావు.”
- “యక్ష, కిన్నెర, గంధర్వ స్త్రీలలో నీవంటి స్త్రీని నేను ఎక్కడా చూడలేదు.”
- “ఇంత అందమైన దానివి ఈ అరణ్యంలో ఎందుకున్నావు? అయ్యయ్యో ఇది చాలా క్రూరమృగాలు ఉండే అరణ్యము. ఇక్కడ రాక్షసులు తమ ఇష్టం వచ్చిన రూపాలలో తిరుగుతుంటారు. నువ్వు తొందరగా ఇక్కడి నుండి వెళ్ళిపో.”
- “నువ్వు మంచి మంచి నగరాలలో, పట్టణాలలో ఉండి సుఖాలు అనుభవించాలి. నువ్వు శ్రేష్టమైన మాలికలు, హారాలు వేసుకోవాలి. మంచి బట్టలు కట్టుకోవాలి. అన్నిటితో పాటు నీకు మంచి భర్త ఉండాలి.”
సీతమ్మ అతిథి మర్యాద
సీతమ్మ తల్లి మనస్సు రాముడి మీదే నిలిచిపోవడంతో రావణుడి నీచమైన మాటలను ఆమె సరిగా పట్టించుకోలేదు. ఇంటికి వచ్చిన అతిథికి ఎంత గౌరవంగా పూజ చేస్తారో, ఆ సాధువు రూపంలో ఉన్న రావణుడికి అలా ఆసనం ఇచ్చి కూర్చోబెట్టింది. ఆయనకు అర్ఘ్య పాద్యములు ఇచ్చింది. వాల్మీకి మహర్షి చెప్పినట్లుగా, సీతాపహరణం ద్వారా తనను తాను నాశనం చేసుకోవడానికి సిద్ధపడుతున్న రావణాసురుడికి సీతమ్మ పూర్తి అతిథి మర్యాద చేసింది.
సీతమ్మ తన గురించి చెప్పడం మరియు రావణుడి ప్రశ్న
- “నా పేరు సీత. నేను జనక మహారాజు కూతురిని. రాముడి భార్యను. నేను ఇక్ష్వాకు వంశంలో పుట్టిన రాముడిని పెళ్ళి చేసుకున్న తరువాత మనుషులు అనుభవించే అన్ని సుఖాలను అనుభవించాను.” (సీతమ్మ తనను తాను జగన్మాతగా రావణుడికి పరోక్షంగా చెప్పింది).
- “కైకమ్మ కోరిక మేరకు పద్నాలుగు సంవత్సరాలు అరణ్యవాసం చేయడానికి రాముడు వచ్చాడు. ఆయన తమ్ముడైన లక్ష్మణుడు ఎల్లప్పుడూ మాకు సేవ చేస్తూ ఉంటాడు.”
వ్యక్తి | వయస్సు (అరణ్యవాసానికి వచ్చేనాటికి) |
---|---|
సీతమ్మ | 18 సంవత్సరాలు |
రాముడు | 25 సంవత్సరాలు |
తరువాత సీతమ్మ రావణుడిని అడిగింది: “ఓ బ్రాహ్మణుడా! నువ్వు ఒక్కడివి ఈ అరణ్యంలో ఎందుకు తిరుగుతున్నావు? నీ గోత్రం ఏమిటి? నువ్వు ఎవరు?”
రావణుడు తన గురించి గొప్పగా చెప్పుకోవడం మరియు సీతను బెదిరించడం
రావణుడు ఇలా అన్నాడు: “సీతా! నా పేరు రావణాసురుడు. నన్ను చూస్తే దేవతలు, గంధర్వులు అందరూ భయపడిపోతారు. పట్టుబట్ట కట్టుకుని ఇంత అందంగా ఉన్న నీ రూపాన్ని చూసిన దగ్గర నుంచీ, నాకు ఎందరో భార్యలు ఉన్నా వారితో సరసాలాడుతున్నప్పుడు కూడా సుఖం కలగడం లేదు. అందుకనే నీ కోసం వచ్చాను. నువ్వు నాతో వస్తే నిన్ను పట్టమహిషిని చేస్తాను. నువ్వు నా భార్యవైతే ఐదువేల మంది దాసీలు నీకు సేవ చేస్తారు. లోకంలో ఉన్న సమస్త సంపదను తీసుకొచ్చి నీకు ఇస్తాను.”
సీతమ్మ రావణుడిని తిరస్కరించడం
రావణుడి నీచమైన మాటలు విన్న సీతమ్మ ఇలా అంది: “రావణా! నీకు తెలియక ఇష్టం వచ్చినట్టు మాట్లాడుతున్నావు. మహా సముద్రాన్ని, పర్వతాన్ని కదపడం ఎలా సాధ్యం కాదో, అలా గొప్పవాడు, అన్ని మంచి లక్షణాలు కలిగినవాడు, ధర్మాత్ముడు, నిండు చంద్రుడి వంటి ముఖం కలవాడు, తన కోరికలను జయించినవాడు, సింహం లాంటి బలమైన భుజాలు కలవాడు, మదించిన ఏనుగులా నడవగలిగినవాడు అయిన నా భర్త రామచంద్రుడిని అనుసరించే ఉంటాను తప్ప, నీలాంటి పనికిమాలినవాడు సంపద గురించి మాట్లాడితే వచ్చే స్త్రీని కాదు. ఒక నక్క సింహాన్ని ఎలా చూడలేదో, నువ్వు నన్ను అలా చూడలేవు. సూర్యకాంతిని దగ్గరికి వెళ్ళి ఎలా తాకలేమో, నువ్వు నన్ను అలా పొందలేవు. నువ్వు పాము యొక్క కోరను పీకడానికి ప్రయత్నిస్తున్నావు. కంట్లో సూది పెట్టి నలకను తీసుకున్నవాడు, పెద్ద రాయిని మెడకు చుట్టుకుని సముద్రాన్ని ఈదుదామని అనుకున్నవాడు, సూర్యచంద్రులను చేతితో పట్టుకుని ఇంటికి తీసుకువెళదాము అనుకున్నవాడు, ఇనుప కొనలున్న శూలం మీద నడుద్దాము అనుకున్నవాడు ఎంత తెలివిలేని వాడో నువ్వు అంత తెలివిలేని వాడివి. సీసానికి బంగారానికి, గంధపు నీటికి బురదకి, ఏనుగుకి పిల్లికి, కాకికి గరుత్మంతుడికి, నీటి కాకికి నెమలికి, హంసకు ఒక చిన్న పిట్టకు ఎంత తేడా ఉంటుందో, రాముడికి నీకు అంత తేడా ఉన్నది.”
రావణుడు తన గొప్పలు చెప్పుకోవడం
రావణుడు ఇలా అన్నాడు: “నేను సాక్షాత్తు కుబేరుడి తమ్ముడిని. ఒకప్పుడు కుబేరుడి మీద కోపం వచ్చి యుద్ధం చేసి, ఆ కుబేరుడిని లంకా పట్టణం నుండి వెళ్ళగొట్టాను. ఆయన ఉత్తర దిక్కుకు వెళ్ళిపోయాడు. మళ్ళీ ఉత్తర దిక్కుకు వెళ్ళి మా అన్నయ్యను చంపి పుష్పక విమానం తెచ్చుకున్నాను. నాకు కోపం వచ్చి కనుబొమ్మలు ముడిస్తే, ఇంద్రుడు దేవతలతో సహా పారిపోతాడు. దశరథుడి చేత వెళ్ళగొట్టబడి రాజ్యం లేక అరణ్యాలలో తిరుగుతున్న ఆ రాముడిని నమ్ముకుంటావేంటి? నా దగ్గరున్న సంపదను చూసి నా భార్యవు అవ్వు. నేను చిటికెన వేలితో చేసే యుద్ధానికి రాముడు సరిపోడు. ఏమి చెప్పమంటావు? నీ అదృష్టం, నా కన్ను నీ మీద పడింది. నన్ను నువ్వు పొందు.” అని గర్వంగా అన్నాడు.
సీతమ్మ రావణుడిని నిలదీయడం
సీతమ్మ ఇలా అంది: “కుబేరుడి తమ్ముడిని అంటావు, పదిమంది నిలదీసేటట్టుగా ఇలా ప్రవర్తించడానికి నీకు సిగ్గు వేయడం లేదా? ఎందుకురా ఈ ప్రవర్తన నీకు? రాముడు పనికిమాలినవాడు అంటున్నావు, మరి ఆయన లేనప్పుడు నన్ను తీసుకువెళ్లాలని ఎందుకు ప్రయత్నిస్తున్నావు? రాముడు వచ్చేవరకు అలా నిలబడు చూద్దాము.”
రావణుడి నిజరూపం మరియు సీతాపహరణం
రావణుడు తన శరీరాన్ని పర్వతమంత పెంచి తన అసలు రూపాన్ని బయటపెట్టాడు. ధనుర్బాణాలతో, కుండలాలతో మెరిసిపోతూ, ఆకాశం నుండి దిగి వచ్చిన నల్లటి మబ్బులా ఉన్నాడు. అప్పుడు ఆయన “నాతో సమానమైన వాడు ఎక్కడుంటాడు? నిన్ను ఇప్పుడు ఎలా తీసుకెళ్ళిపోతానో చూడు” అని అపారమైన కోరికతో కళ్ళు మూసుకుపోయి భయపడుతున్న సీతమ్మ దగ్గరికి వచ్చి, తన ఎడమ చేతితో సీతమ్మ తల్లి జుట్టు గట్టిగా పట్టుకుని, కుడి చేతిని సీతమ్మ తొడల కింద పెట్టి, ఆవిడని పైకి ఎత్తి ఆశ్రమం బయటకు వచ్చాడు. అప్పటివరకు ఎవరికీ కనిపించకుండా దాగి ఉన్న ఆ బంగారు రథం ఒక్కసారిగా ప్రత్యక్షమయ్యి భూమి మీదకు దిగింది.
సీతమ్మ ఆర్తనాదాలు
ఆడ త్రాచుపాము కొట్టుకున్నట్టు కొట్టుకుంటున్న సీతమ్మను కఠినమైన మాటలతో భయపెడుతూ, రథంలో బలవంతంగా తన తొడల మీద కూర్చోబెట్టుకుని రథాన్ని బయలుదేరమనగానే, రథం బయలుదేరింది. ఆకాశ మార్గంలో వెళుతున్న ఆ రథం నుండి సీతమ్మ ఇలా ఆర్తనాదాలు చేసింది:
- “రామా! రామా! మీరు ఎక్కడో అరణ్యంలో దూరంగా ఉన్నారు. నా కేక మీకు ఎలా వినబడుతుంది? ఈ దుర్మార్గుడు నన్ను ఎత్తుకుపోతున్నాడు.”
- “ధర్మం కోసమని జీవితాన్ని, రాజ్యాన్ని త్యాగం చేసిన ఓ రామా! నీ భార్యను ఈరోజు ఒక రాక్షసుడు అపహరిస్తున్నాడు. ఈ విషయం మీకు తెలియదు.”
- “లక్ష్మణా! ఎల్లప్పుడూ రాముడిని అనుసరించే ఉండేవాడా! నన్ను రావణాసురుడు ఎత్తుకుపోతున్నాడన్న విషయం నీకు తెలియదు. రక్షించండి! రక్షించండి!”
అలాగే, సీతమ్మ ఏడుస్తూ ఇలా వేడుకుంది: “ఓ మృగాలారా! ఓ పక్షులారా! ఓ పర్వతాలారా! ఓ భూమి! ఓ గోదావరీ! మీరందరూ దయచేసి వినండి. నన్ను రావణాసురుడు అపహరించాడన్న వార్త రాముడికి తెలియచెయ్యండి.” అని ఏడుస్తూ ఆ తల్లి రావణుడి తొడ నుండి తప్పించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తుంటే, ఇరవై చేతులతో ఆడ త్రాచును నొక్కినట్టు నొక్కి తన తొడమీద కూర్చోబెట్టుకున్నాడు.
జటాయువు రావణుడిని అడ్డగించడం
రావణుడు సీతమ్మతో వెళ్ళిపోతుంటే చెట్టు మీద కూర్చుని ఉన్న వృద్ధుడైన జటాయువు కనిపించాడు. ఆయనకు అరవై వేల సంవత్సరాలు. జటాయువు ఇలా అన్నాడు: “దుష్టుడైన ఓ రావణా! నువ్వు చేయకూడని పని చేస్తున్నావు. ధర్మం ఆచరించడం కోసమని రాజ్యాన్ని విడిచిపెట్టి, అరణ్యాలకు వచ్చి సన్యాసిలా జీవిస్తున్న రాముడి భార్యను అపహరిస్తున్నావు. దీనివల్ల నువ్వు ప్రమాదాన్ని తెచ్చుకుంటావు. ఇప్పటికైనా నీ బుద్ధి మార్చుకో. రాజ్యంలో పరిపాలించబడుతున్న ప్రజలకు ధర్మంలో కానీ, అర్థంలో కానీ, కామంలో కానీ ఎలా ప్రవర్తించాలో సందేహం వస్తే, తమ రాజు ఎలా ప్రవర్తిస్తున్నాడో చూసి వాళ్ళు అలాగే బ్రతుకుతారు. రాజే ధర్మం తప్పిపోతే ప్రజలు కూడా ధర్మం తప్పిపోతారు. పనికిమాలిన వాడికి స్వర్గానికి వెళ్ళడానికి విమానం ఇచ్చినట్టు నీకు రాజ్యం ఇచ్చినవాడు ఎవరురా? నిన్ను రాజును చేసినవాడు ఎవరురా? నేను వృద్ధుడిని, నాకు కవచం లేదు, రథం లేదు. నువ్వేమో యువకుడివి, కవచం కట్టుకున్నావు. చేతిలో ధనుర్బాణాలు ఉన్నాయి. రథం మీద ఉన్నావు. అలాగని నిన్ను విడిచిపెడతానని అనుకున్నావా? నా ప్రాణాలు ఉన్నంతవరకు నువ్వు సీతమ్మను తీసుకువెళ్ళకుండా అడ్డుకుంటాను. నా పౌరుష పరాక్రమాలు అంటే ఏమిటో చూద్దువుగాని” అని పెద్ద పెద్ద రెక్కలు ఊపుతూ రావణుడి మీదకు యుద్ధానికి వెళ్ళాడు.
జటాయువు మరియు రావణుడి పోరాటం
తన మీదకు జటాయువు యుద్ధానికి వస్తున్నాడని కోపగించిన రావణుడు ఆయన మీదకు కొన్ని వేల బాణాలు వేశాడు. ఆ బాణాలు జటాయువు ఒళ్ళంతా గుచ్చుకున్నా ఆయన తన రెక్కలను విదిలించి ఆ బాణాలను కింద పడేశాడు. ఆయన తన రెక్కలను ఆడిస్తూ ఆ రథాన్ని కొట్టి, రావణుడిని తన ముక్కుతో పొడిచాడు. దెబ్బలకు రావణుడి ధనస్సు విరిగిపోయి బాణాలు కింద పడిపోయాయి.
జటాయువు తన రెక్కలతో కొట్టేసరికి ఆ రథం కింద పడిపోయింది. తన వాడి ముక్కుతో ఆ రథసారథి తలను నరికేశాడు. తన కాళ్ళ గోళ్ళతో ఆ రథానికి ఉన్న పిశాచుల్లాంటి గాడిదలను చంపేశాడు. రావణుడు సీతమ్మతో కిందపడిపోయాడు. అలా పడిపోతూ పడిపోతూ ఆ రావణుడు సీతమ్మను ఎడమ చంకలో దూర్చి పట్టుకున్నాడు.
ఇది చూసిన జటాయువుకు ఎక్కడలేని కోపం వచ్చి రావణుడి పది ఎడమ చేతులను తన ముక్కుతో నరికేశాడు. నరకబడ్డ 10 చేతులతో సహా సీతమ్మ కిందపడిపోయింది. రావణుడికి మళ్ళీ పది చేతులు పుట్టాయి. రావణుడు ఒక పెద్ద ఖడ్గాన్ని పట్టుకుని తన మీదకు వస్తున్న జటాయువు యొక్క రెండు రెక్కలను, కాళ్ళను నరికేశాడు.
జటాయువు ఒంటి నుండి నది ప్రవహించినట్టు రక్తం ప్రవహించింది. జటాయువు అదుపు తప్పి ఒక చెట్టు దగ్గర పడిపోయాడు. తన కోసం ప్రాణాలు అర్పించడానికి సిద్ధపడ్డ ఆ జటాయువును చూసి సీతమ్మ పరుగు పరుగున వెళ్ళి ఆ జటాయువును కౌగలించుకుని ఏడ్చింది. సీతమ్మ నగలు అన్నీ కింద పడిపోయాయి, జుట్టంతా చిందరవందర అయిపోయింది. అటువంటి స్థితిలో ఏకధాటిగా ఏడుస్తున్న సీతమ్మను చూసి రావణుడు “జటాయువు కోసం ఏడుస్తావేమిటి రా” అని సీతమ్మ వెనక పరిగెత్తాడు. సీతమ్మ జటాయువును వదిలి అక్కడున్న తీగలను, చెట్లను కౌగలించుకుంది.
రావణుడు అక్కడికి వెళ్ళి “చెట్లను, తీగలను కౌగలించుకుంటావే, రా” అని, ఆవిడ జుట్టు పట్టుకుని వెనక్కి లాగేశాడు. రావణుడు సీతమ్మను అలా నేల మీద ఈడ్చుకుపోతుంటే సూర్యుడు, చంద్రుడు చూసి సిగ్గుతో మేఘాల చాటుకు వెళ్ళిపోతే, ప్రపంచాన్నంతటినీ అకారణంగా చీకటి కమ్మేసింది. సత్యలోకంలో కూర్చున్న బ్రహ్మగారు ఉలిక్కిపడ్డారు. ఆయన తన దివ్య దృష్టితో చూసి “ఒరేయ్, నువ్వు చేసిన తపస్సుకు చావడానికి కావలసినంత పాపం ఈరోజు మూటకట్టుకున్నావు” అన్నారు.
సీతమ్మను ఎత్తుకుపోవడం మరియు దేవతల బాధ
రావణుడు సీతమ్మ జుట్టు పట్టి ఈడ్చుకుని తెచ్చి తన తొడల మీద కూర్చోబెట్టుకుని ఆకాశంలోకి ఎగిరిపోయాడు. అటూ ఇటూ తన్నుకుంటున్న సీతమ్మను ఇరవై చేతులతో గట్టిగా పట్టుకున్న రావణాసురుడిని చూసి ఋషులు, ఈ కళ్ళతో ఇటువంటి దృశ్యాన్ని చూడవలసి వచ్చిందని బాధపడ్డారు. అలాగే రావణ సంహారం జరుగుతుందని సంతోషించారు.
సీతమ్మ ఆభరణాలు మరియు వానరులను చూడటం
ఆకాశంలో వెళ్ళిపోతున్న సీతమ్మ ఆభరణాలు కింద పడిపోయాయి. ఆవిడ జుట్టు విడిపోయి చల్లుకుపోయింది. తిలకం పక్కకు తొలగిపోయింది. ఆకాశంలో వెళుతున్న సీతమ్మకు ఒక పర్వత శిఖరం మీద ఐదుగురు వానరులు కనిపించారు. వీళ్ళు నా సమాచారాన్ని రాముడికి అందజేస్తారు అనుకుని తాను కట్టుకున్న వస్త్రం నుండి ఒక భాగాన్ని చింపి, అందులో తాను ధరించిన నగలను మూటకట్టి వానరుల మధ్యలో పడేటట్టు విడిచింది. సీతమ్మను తీసుకుపోతున్నానన్న ఆనందంలో రావణుడు ఈ విషయాన్ని గమనించలేదు. రెప్ప వేయకుండా వానరులు ఈ దృశ్యాన్ని చూశారు.
ముగింపు
ఈ ఘట్టం రామాయణంలోని అత్యంత భావోద్వేగకరమైన మరియు నైతిక విలువలతో నిండి ఉన్న భాగం. సీతాదేవి ధైర్యం, రావణుని నీచత్వం, ప్రకృతి స్పందనలు అన్నీ కలసి ఒక మహాగ్రంథంలోని జీవశిల్పంలా నిలుస్తాయి.