Bhagavad Gita in Telugu Language

ధర్మక్షేత్రే కురుక్షేత్రే సమవేతా యుయుత్సవః
మామకాః పాండవాశ్చైవ కిమకుర్వత సంజయా?

ఓ సంజయా, ధర్మక్షేత్రమైన కురుక్షేత్రంలో యుద్ధం చేయాలనే కోరికతో సమవేతులైన నావారు, పాండవులూ ఏమి చేశారు?

దృష్ట్వాతు పాండవానీకం వ్యూఢం దుర్యోధనస్తదా
ఆచార్యముపసంగమ్య రాజా వచనమబ్రవీత్

అప్పుడు, పాండవుల సైన్యాన్ని వ్యూహరచనలో చూసిన దుర్యోధనుడు, ఆచార్యుని వద్దకు వెళ్లి ఇలా అన్నాడు.

పశ్యైతాం పాండుపుత్రాణామాచార్య మహతీం చమూమ్
వ్యూఢాం ద్రుపదపుత్రేణ తవ శిష్యేణ ధీమతా

ఓ ఆచార్యా, పాండుపుత్రుల ఈ మహా సైన్యాన్ని చూడు, మీ తెలివైన శిష్యుడు ద్రుపదుని కుమారుడు దీన్ని వ్యూహరచన చేశాడు.

అత్ర శూరా మహేష్వాసా భీమార్జునసమా యుధి
యుయుధానో విరాటశ్చ ద్రుపదశ్చ మహారథః

ఇక్కడ భీమార్జునులతో సమానంగా యుద్ధం చేసే శూరులు, మహా వీరులు ఉన్నారు. యుయుధానుడు, విరాటుడు, మహారథి అయిన ద్రుపదుడు,

ధృష్టకేతుశ్చేకితానః కాశిరాజశ్చ వీర్యవాన్
పురుజిత్కుంతిభోజశ్చ శైబ్యశ్చ నరపుంగవః

ధృష్టకేతువు, చేకితానుడు, శూరుడైన కాశిరాజు, పురుజిత్తు, కుంతిభోజుడు, నరశ్రేష్ఠుడైన శైబ్యుడు,

యుధామన్యుశ్చ విక్రాంత ఉత్తమౌజాశ్చ వీర్యవాన్
సౌభద్రో ద్రౌపదేయాశ్చ సర్వ ఏవ మహారథాః

విక్రాంతుడైన యుధామన్యుడు, శూరుడైన ఉత్తమౌజుడు, సౌభద్రుడు (అభిమన్యుడు), ద్రౌపది కుమారులు, అందరూ మహారథులే.

అస్మాకం తు విశిష్టా యే తాన్నిబోధ ద్విజోత్తమ!
నాయకా మమ సైన్యస్య సంజ్ఞార్థం తాన్ బ్రవీమి తే

ఓ ద్విజోత్తమా, మా వైపు ఉన్న విశిష్టుల గురించి కూడా తెలుసుకోండి. నా సైన్యంలోని నాయకులను మీకు తెలియజేస్తాను.

భవాన్ భీష్మశ్చ కర్ణశ్చ కృపశ్చ సమితింజయః
అశ్వత్థామా వికర్ణశ్చ సౌమదత్తిస్తథైవ చ

మీరు, భీష్ముడు, కర్ణుడు, కృపుడు, యుద్ధంలో విజయం సాధించేవాడు, అశ్వత్థామ, వికర్ణుడు, మరియు సోమదత్తుని కుమారుడు (భూరిశ్రవుడు).

అన్యే చ బహవః శూరా మదర్థే త్యక్తజీవితాః
నానాశస్త్ర ప్రహరణాః సర్వే యుద్ధ విశారదాః

ఇంకా నా కొరకు ప్రాణాలను త్యాగం చేయడానికి సిద్ధంగా ఉన్న అనేకమంది శూరులు ఉన్నారు. వీరందరూ వివిధ రకాల ఆయుధాలను ఉపయోగించడంలో మరియు యుద్ధంలో నిపుణులు.

అపర్యాప్తం తదస్మాకం బలం భీష్మాభిరక్షితమ్
పర్యాప్తం త్విదమేతేషాం బలం భీమాభిరక్షితమ్

భీష్మునిచే రక్షించబడిన మన సైన్యం అపరిమితమైనది. భీమునిచే రక్షించబడిన వారి సైన్యం పరిమితమైనది.

అయనేషు చ సర్వేషు యథాభాగమవస్థితాః
భీష్మమేవ అభిరక్షంతు భవంతః సర్వ ఏవ హి

మీరందరూ వ్యూహంలోని మీ స్థానాలలో ఉంటూ, భీష్ముడిని అన్ని విధాలా రక్షించండి.

తస్య సంజనయన్ హర్షం కురువృద్ధః పితామహః
సింహనాదం వినద్యోచ్చైః శబ్ధం దధ్మౌ ప్రతాపవాన్

కురు వంశానికి వృద్ధుడైన పితామహుడు (భీష్ముడు) దుర్యోధనుడికి ఆనందాన్ని కలిగించడానికి, సింహంలా గర్జించి, శంఖాన్ని గట్టిగా ఊదాడు.

తతః శఙ్ఞాశ్చ భేర్యశ్చ పణవానక గోముఖాః
సహసైవాభ్య హన్యన్త స శబ్దస్తుములో భవత్

అప్పుడు శంఖాలు, భేరీలు, పణవాలు (చిన్న డ్రమ్ములు), ఆనకాలు (పెద్ద డ్రమ్ములు), గోముఖాలు (కొమ్ము బూరాలు). ఒక్కసారిగా మోగాయి, ఆ శబ్దం గొప్పగా ప్రతిధ్వనించింది.

తతః శ్వేతైః హయైః యుక్తే మహతి స్యందనే స్థితౌ
మాధవః పాండవశ్చైవ దివ్యౌ శంఖా ప్రదధ్మతుః

తెల్లని గుర్రాలను పూన్చిన గొప్ప రథంపై కూర్చున్న కృష్ణుడు మరియు అర్జునుడు తమ దివ్య శంఖాలను ఊదారు.

పాంచజన్యం హృషీకేశో దేవదత్తం ధనంజయః
పౌండ్రం దధ్మౌ మహాశంఖం భీమకర్మా వృకోదరః

కృష్ణుడు పాంచజన్యం అనే తన శంఖాన్ని, అర్జునుడు దేవదత్తం అనే శంఖాన్ని, భీకరమైన పనులు చేసే భీముడు పౌండ్రం అనే మహాశంఖాన్ని ఊదారు.

అనంతవిజయం రాజా కుంతీపుత్రో యుధిష్ఠిరః
నకులః సహదేవశ్చ సుఘోష మణిపుష్పకౌ

కుంతీపుత్రుడైన రాజు యుధిష్ఠిరుడు అనంతవిజయం అనే శంఖాన్ని, నకులుడు, సహదేవుడు సుఘోషం, మణిపుష్పకం అనే శంఖాలను ఊదారు.

కాశ్యశ్చ పరమేష్వాసః శిఖండీ చ మహారథః
ధృష్టద్యుమ్నో విరాటశ్చ సాత్యకిశ్చ అపరాజితః

గొప్ప విలుకాడైన కాశ్యుడు, మహారథుడైన శిఖండి, ధృష్టద్యుమ్నుడు, విరాటుడు, ఓటమి ఎరుగని సాత్యకి,

ద్రుపదో ద్రౌపదేయాశ్చ సర్వశః పృథివీపతే
సౌభద్రశ్చ మహాబాహుః శంఖాన్ దద్ముః పృథక్ పృథక్

ద్రుపదుడు, ద్రౌపది కుమారులు, ఓ రాజా (ధృతరాష్ట్రుడు), మహాబాహువైన అభిమన్యుని కుమారుడు (సౌభద్రుడు) కూడా వారి వారి శంఖాలను ఊదారు.

సఘోషో ధార్తరాష్ట్రాణాం హృదయాని వ్యదారయత్
నభశ్చ పృథివీంచైవ తుములో వ్యనునాదయన్

ఆ శబ్దం ధృతరాష్ట్రుని కుమారుల (కౌరవుల) హృదయాలను బద్దలు చేసింది. ఆ గొప్ప శబ్దం ఆకాశాన్ని, భూమిని ప్రతిధ్వనింపజేసింది.

అథ వ్యవస్థితాన్ దృష్ట్వా ధార్తరాష్ట్రాన్ కపిధ్వజః
ప్రవృత్తే శస్త్రసంపాతే ధనురుద్యమ్య పాండవః

అప్పుడు, ధృతరాష్ట్రుని పుత్రులను (కౌరవులను) వరుసగా నిలబడి ఉండగా చూసి, కపిధ్వజుడైన (హనుమంతుని ధ్వజంగా కల) అర్జునుడు, శస్త్రాలు ప్రయోగించటానికి సిద్ధంగా ఉండగా, ధనుస్సును ఎత్తి పట్టుకున్నాడు.

హృషీకేశం తదా వాక్యమ్ ఇదమ్ ఆహ మహీపతే
సేనయోరుభయోర్మధ్యే రథం స్థాపయ మే అచ్యుత

ఓ రాజా! అప్పుడు అర్జునుడు హృషీకేశుడైన (కృష్ణుడిని) ఈ విధంగా అన్నాడు, “ఓ అచ్యుతా! నా రథాన్ని రెండు సైన్యాల మధ్యలో నిలుపుము!

యావదేతాన్నిరీక్షేహం యోద్ధుకామానవస్థితాన్
కైర్మయా సహ యోద్ధవ్యం అస్మిన్ రణసముద్యమే

యుద్ధం చేయటానికి సిద్ధంగా ఉన్న వీళ్ళందరినీ నేను చూసేవరకు, ఈ యుద్ధ ప్రయత్నంలో నేను ఎవరితో పోరాడాలో తెలుసుకుంటాను.

యోత్స్యమానాన్ అవేక్షే హం య ఏతే అత్ర సమాగతాః
ధార్త రాష్ట్రస్య దుర్బుద్ధేః యుద్ధే ప్రియ చికీర్షవః

దుర్బుద్ధి కలిగిన ధృతరాష్ట్రుని పుత్రుడికి (దుర్యోధనుడికి) యుద్ధంలో ప్రియం చేయాలని ఇక్కడకు వచ్చిన వారందరినీ నేను చూస్తాను.
సంజయ ఉవాచ

ఏవముక్తో హృషీకేశో గుడాకేశేన, భారత
సేనయోరుభయోర్మధ్యే స్థాపయిత్వా రథోత్తమమ్

సంజయుడు చెప్పాడు: ఓ ధృతరాష్ట్ర మహారాజా! గుడాకేశుడైన (అర్జునుడితో) ఈ విధంగా చెప్పబడిన హృషీకేశుడు, శ్రేష్ఠమైన రథాన్ని రెండు సైన్యాల మధ్యలో నిలిపి,

“భీష్మద్రోణప్రముఖతః సర్వేషాం చ మహీక్షితామ్”
ఉవాచ, “పార్థ! పశ్యైతాన్ సమవేతాన్ కురూన్!” ఇతి.

భీష్ముడు, ద్రోణుడు మొదలైన రాజులందరి ఎదుట, “అర్జునా! గుమిగూడిన ఈ కౌరవులను చూడు!” అని చెప్పాడు.

తత్ర అపశ్యత్ స్థితాన్ పార్థః పితృనథ పితామహాన్
ఆచార్యాన్, మాతులాన్, భ్రాత్రూన్, పుత్రాన్, పౌత్రాన్, సఖీం తథా
శ్వశురాన్సుహృదశ్చైవ సేనయోరుభయోరపి

అక్కడ అర్జునుడు రెండు సైన్యాలలోనూ నిలబడి ఉన్న తండ్రులను, తాతలను, గురువులను, మేనమామలను, సోదరులను, పుత్రులను, మనుమలను, స్నేహితులను, మామలను మరియు బంధువులను చూశాడు.

తాన్ సమీక్ష్య స కౌంతేయః సర్వాన్ బంధూన్ అవస్థితాన్
కృపయా పరయావిష్టో విషీదన్ ఇదమ్ అబ్రవీత్

ఆ కుంతీపుత్రుడైన అర్జునుడు, నిలబడి ఉన్న తన బంధువులందరినీ చూసి, గొప్ప దయతో నిండి, దుఃఖిస్తూ ఈ విధంగా చెప్పాడు.
అర్జున ఉవాచ

దృష్ట్వేమం స్వజనం కృష్ణ ! యుయుత్సుం సముపస్థితమ్ !

అర్జునుడు చెప్పాడు: కృష్ణా! యుద్ధం చేయడానికి సిద్ధంగా ఉన్న నా స్వజనులను చూసి,

సీదంతి మమ గా త్రాణి, ముఖంచ పరిశుష్యతి
వేపథుశ్చ శరీరే మే రోమహర్షశ్చజాయతే

నా అవయవాలు కృశించిపోతున్నాయి, నా ముఖం ఎండిపోతోంది, నా శరీరం వణుకుతోంది మరియు నాలో రోమాలు నిక్కబొడుచుకుంటున్నాయి.

గాండీవం స్రంసతే హస్తాత్, త్వక్చైవ పరిదహ్యతే
న చ శక్నోమ్యవస్థాతుం భ్రమతీవ చ మే మనః

నా చేతి నుండి గాండీవం జారిపోతోంది, నా చర్మం మండుతోంది. నిలబడటానికి కూడా శక్తీ చాలడం లేదు, నా మనస్సు తిరుగుతున్నట్టుగా ఉంది.

నిమిత్తాని చ పశ్యామి విపరీతాని, కేశవ
న చ శ్రేయోఽనుపశ్యామి హత్వా స్వజనమాహవే

కేశవా, నేను చెడు శకునాలను చూస్తున్నాను. యుద్ధంలో నా స్వజనులను చంపడం వలన నాకు ఏ శ్రేయస్సు కనపడడం లేదు.

న కాంక్షే విజయం కృష్ణ! న చ రాజ్యం సుఖాని చ
కిం నో రాజ్యేన గోవింద! కిం భోగైః జీవితేన వా?

కృష్ణా, నాకు విజయం వద్దు, రాజ్యం వద్దు, సుఖాలు వద్దు. గోవిందా, రాజ్యం వలన ఏమి లాభం? భోగాల వలన, జీవితం వలన ఏమి లాభం?

యేషామ్ అర్థే కాంక్షితం నో రాజ్యం భోగాః సుఖాని చ
త ఇమేవస్థితా యుద్ధే ప్రాణాంస్త్యక్త్వా ధనాని చ

ఎవరి కోసం రాజ్యము, భోగములు, సుఖములు కోరామో, వారే ప్రాణాలను, ధనములను వదిలి యుద్ధంలో నిలబడి ఉన్నారు.

ఆచార్యాః పితరః పుత్రాః తథైవ చ పితామహాః
మాతులాః శ్శుశురాః పౌత్రాః శ్యాలాః సంబంధినస్తథా

ఆచార్యులు, తండ్రులు, పుత్రులు, తాతలు, మేనమామలు, మామగారు, మనవళ్ళు, బావమరుదులు, బంధువులు అందరూ ఇక్కడే ఉన్నారు.

ఏతాన్ న హంతుమిచ్ఛామి ఘ్నతోపి మధుసూదన
అపి త్రైలోక్య రాజ్యస్య హేతోః కిం ను మహీకృతే?

మధుసూదనా, నన్ను చంపినా సరే, వారిని చంపాలని నాకు లేదు. మూడు లోకాల రాజ్యం కోసం కూడా కాదు, ఇక ఈ భూమి కోసమా?

నిహత్య ధార్తరాష్ట్రాన్నః కా ప్రీతిః స్యాత్ జనార్దన?
పాపమేవాశ్రయేదస్మాన్ హత్వైతానాతతాయినః

జనార్దనా, ధృతరాష్ట్రుని కుమారులను చంపడం వలన మాకు ఏమి సంతోషం కలుగుతుంది? ఈ దుర్మార్గులను చంపితే మాకు పాపమే కలుగుతుంది.

తస్మాన్నార్హా వయం హంతుం ధార్తరాష్ట్రాన్ స్వబాంధవాన్
స్వజనం హి కథం హత్వా సుఖినః స్యామ మాధవ?

మాధవా, కాబట్టి, మా సొంత బంధువులైన ధృతరాష్ట్రుని కుమారులను చంపడానికి మేము అర్హులం కాదు. మా స్వజనులను చంపి మేమెలా సుఖంగా ఉండగలము?

యద్యప్యేతే న పశ్యంతి లోభోపహతచేతసః
కులక్షయకృతం దోషం మిత్రద్రోహే చ పాతకమ్

లోభంతో చెడిపోయిన మనస్సు కల వీరు కులక్షయం వలన కలిగే దోషాన్ని, మిత్రద్రోహం వలన కలిగే పాపాన్ని చూడలేకపోవచ్చు.

కథం న జ్ఞేయమస్మాభిః పాపాదస్మాన్నివర్తితుమ్
కులక్షయకృతం దోషం ప్రపశ్యద్భిర్జనార్దన?

జనార్దనా, కులక్షయం వలన కలిగే దోషాన్ని చూస్తున్న మేము ఈ పాపం నుండి ఎలా తప్పుకోలేము?

కులక్షయే ప్రణశ్యంతి కులధర్మాః సనాతనాః
ధర్మే నష్టే కులం కృత్స్నమధర్మోభిభవత్యుత

కులక్షయం జరిగితే సనాతనమైన కులధర్మాలు నశిస్తాయి. ధర్మం నశిస్తే మొత్తం కులాన్ని అధర్మం ఆవరిస్తుంది.

అధర్మాభిభవాత్ కృష్ణ! ప్రదుష్యంతి కులస్త్రియః
స్త్రీషు దుష్టాసు వార్ష్ణేయ! జాయతే వర్ణ సంకరః

ఓ కృష్ణా! అధర్మం పెరిగినప్పుడు, కులస్త్రీలు చెడిపోతారు. స్త్రీలు చెడిపోయినప్పుడు, ఓ వార్ష్ణేయా! వర్ణసంకరం (కులాల కలయిక) కలుగుతుంది.

సంకరో నరకాయైవ కులఘ్నానాం కులస్య చ
పతంతి పితరో హ్యేషాం లుప్తపిండోదకక్రియాః

వర్ణసంకరం కులాన్ని నాశనం చేసినవారికి మరియు వారి కులానికి నరకాన్ని కలిగిస్తుంది. వారి పితరులు పిండోదక క్రియలు (శ్రాద్ధ కర్మలు) లోపించడం వలన పడిపోతారు.

దోషైరేతైః కులఘ్నానాం వర్ణసంకరకారకైః
ఉత్సాద్యంతే జాతిధర్మాః కులధర్మాశ్చ శాశ్వతాః

కులాన్ని నాశనం చేసినవారి వల్ల కలిగే ఈ దోషాల వలన, వర్ణసంకరం వలన శాశ్వతమైన జాతిధర్మాలు మరియు కులధర్మాలు నాశనం చేయబడతాయి.

ఉత్సన్నకులధర్మాణాం మనుష్యాణాం జనార్దన
నరకే నియతం వాసో భవతీత్యనుశుశ్రుమ

కులధర్మాలు నశించిన మనుషులు, ఓ జనార్దనా! నరకంలో శాశ్వతంగా నివసిస్తారని మేము విన్నాము.

అహో! బత! మహత్ పాపం కర్తుం వ్యవసితా వయమ్ యత్ రాజ్యసుఖలోభేన హంతుం స్వజనముద్యతాః

అయ్యో! మేము ఎంత గొప్ప పాపం చేయడానికి సిద్ధపడ్డాము! రాజ్యసుఖం కోసం సొంతవారిని చంపడానికి సిద్ధపడ్డాము.

యదిమామప్రతీకారమశస్త్రం శస్త్రపాణయః
ధార్తరాష్ట్రా రణే హన్యుస్తన్మే క్షేమతరం భవేత్

నేను ప్రతిఘటించకుండా, ఆయుధం లేకుండా ఉన్న నన్ను, ఆయుధాలు ధరించిన ధృతరాష్ట్రుని కుమారులు యుద్ధంలో చంపితే, అది నాకు మేలు చేస్తుంది.

సంజయ ఉవాచ

ఏవముక్త్వార్జునః సంఖ్యే రథోపస్థ ఉపావిశత్
విసృజ్య సశరం చాపం శోకసంవిగ్నమానసః

సంజయుడు చెప్పాడు: అర్జునుడు ఇలా చెప్పి, యుద్ధరంగంలో రథంపై కూర్చున్నాడు. బాణంతో సహా విల్లును వదిలి, దుఃఖంతో మనస్సు కలత చెందాడు.

👉 YouTube Channel
👉 bakthivahini.com