Bhagavad Gita in Telugu Language
శ్రీభగవాన్ ఉవాచ
ఇమం వివస్వతే యోగం ప్రోక్తవాన్ అహమ్ అవ్యయమ్
వివస్వాన్ మనవే ప్రాహ, మనుః ఇక్ష్వాకవే అబ్రవీత్
నాశనం లేని ఈ యోగమును నేను సూర్యుడైన వివస్వంతునికి చెప్పితిని. వివస్వంతుడు మనువునకు చెప్పెను. మనువు ఇక్ష్వాకునకు చెప్పెను.
ఏవం పరంపరా ప్రాప్తమ్ ఇమం రాజర్షయో విదుః
స కాలేన ఇహ మహతా యోగో నష్టః పరంతప
ఈ విధంగా పరంపరగా వచ్చిన ఈ యోగమును రాజర్షులు తెలుసుకొనిరి. ఓ పరంతపా! కాలక్రమేణా ఈ యోగము నశించినది.
స ఏవాయం మయాతే అద్య యోగః ప్రోక్తః పురాతనః
భక్తో అసి మే సఖాచ ఇతి రహస్యం హి ఏతత్ ఉత్తమమ్
అదే ఈ పురాతనమైన యోగమును ఈ రోజు నీకు చెప్పితిని. నీవు నా భక్తుడవు మరియు స్నేహితుడవు కావున ఇది ఉత్తమమైన రహస్యము.
అర్జున ఉవాచ
అపరం భవతో జన్మ! పరం జన్మ వివస్వతః!
కథమేతత్ విజానీయాం త్వమ్ ఆదౌ ప్రోక్తవాన్ ఇతి?
నీ జన్మ తరువాతది! వివస్వంతుని జన్మ ముందుది! నీవు మొదట చెప్పితివని నేను ఎలా తెలుసుకొనగలను?
శ్రీభగవానువాచ
బహూని మే వ్యతీతాని జన్మాని, తవ చ అర్జున
తాన్ అహం వేదసర్వాణి, న త్వం వేత్థ పరంతప
ఓ అర్జునా! నాకూ నీకూ అనేక జన్మలు గతించినవి. వాటినన్నింటినీ నేను ఎరుగుదును. ఓ పరంతపా! నీవు ఎరుగవు.
అజో అపిసన్, అవ్యయాత్మా, భూతానామ్ ఈశ్వరో అపిసన్
ప్రకృతిం ‘స్వామ్’ అధిష్ఠాయ సంభవామి “ఆత్మ మాయయా”
నేను పుట్టుకలేని వాడనైననూ, నాశనం లేని వాడనైననూ, ప్రాణులన్నింటికీ ఈశ్వరుడనైననూ, నా స్వంత ప్రకృతిని అధిష్టించి నా ఆత్మ మాయచేత సంభవిస్తాను.
యదా యదా హి ధర్మస్య గ్లానిః భవతి, భారత
అభ్యుత్థానమ్ అధర్మస్య, తత్ ఆత్మానం సృజామ్యహమ్
ఓ భారతా! ఎప్పుడెప్పుడు ధర్మమునకు హాని కలుగునో, అధర్మమునకు వృద్ధి కలుగునో, అప్పుడప్పుడు నేను నన్ను సృజించుకొందును.
పరిత్రాణాయ సాధూనాం వినాశాయ చ దుష్కృతామ్
ధర్మసంస్థాపనార్థాయ సంభవామి యుగేయుగే
సాధువులను రక్షించుటకు, దుర్మార్గులను నాశనం చేయుటకు, ధర్మమును స్థాపించుటకు యుగయుగములలో నేను సంభవిస్తాను.
జన్మ కర్మ చ మే దివ్యమ్ ఏవం యో వేత్తి తత్త్వతః
త్యక్త్వా దేహం పునర్జన్మ నైతి, మామేతి సః అర్జున
నా జన్మ మరియు కర్మలు దివ్యమైనవి అని ఎవడు తత్త్వముతో తెలుసుకొనునో, వాడు దేహమును విడిచి మరలా జన్మించడు, ఓ అర్జునా! వాడు నన్నే పొందుతాడు.
వీత “రాగ భయ-క్రోధా” మన్మయా మామ్ ఉపాశ్రితాః
బహవో జ్ఞానతపసా పూతా మద్భావమ్ ఆగతాః
రాగము, భయము, క్రోధము లేనివారై, నన్నే మనస్సునందు నిలుపుకొని నన్ను ఆశ్రయించినవారు, జ్ఞానతపస్సుచే పవిత్రులై నా భావమును పొందిరి.
యే యథా మాం ప్రపద్యంతే తాం తథైవ భజామ్యహమ్
మమ వర్త్మా అనువర్తంతే మనుష్యాః, పార్థ! సర్వశః
నన్ను ఎవరెవరు ఏయే విధముగా ఆశ్రయింతురో, వారిని ఆయా విధముగా అనుగ్రహింతును. ఓ పార్థా! మనుష్యులందరు అన్ని విధముల నా మార్గమునే అనుసరింతురు.
కాంక్షన్తః కర్మణాం సిద్ధిం యజంత ఇహ దేవతాః
క్షిప్రం హి మానుషే లోకే సిద్ధిః భవతి కర్మజా
కర్మల సిద్ధిని కోరువారు ఇక్కడ దేవతలను పూజింతురు. మనుష్యలోకంలో కర్మల వలన సిద్ధి త్వరగా కలుగును.
చాతుర్వర్ణ్యం మయా సృష్టం ‘గుణ-కర్మ’ విభాగశః
తస్య కర్తారమపి మాం, విద్ధి “అకర్తారమ్ అవ్యయమ్”
గుణకర్మలను విభజించి చాతుర్వర్ణ్యమును నాచే సృష్టించబడినది. ఆ కర్మలను చేసినవాడిని అయినప్పటికీ నన్ను అవ్యయునిగా, అకర్తగా తెలుసుకొనుము.
న మాం కర్మాణి లిమ్పన్తి, న మే కర్మఫలే స్పృహా
ఇతి మాం యో అభిజానాతి కర్మభిః న స బధ్యతే
కర్మలు నన్ను అంటవు, నాకు కర్మఫలములందు ఆసక్తి లేదు. నన్ను ఈ విధముగా ఎవడు తెలుసుకొనునో వాడు కర్మలచే బంధింపబడడు.
ఏవం జ్ఞాత్వా కృతం కర్మ పూర్వైరపి ముముక్షుభిః
కురు కర్మైవ తస్మాత్ త్వం, పూర్వైః పూర్వతరం కృతమ్
ఈ విధముగా తెలుసుకొని పూర్వము ముముక్షువులు కర్మలను చేసిరి. కాబట్టి నీవు కూడా పూర్వీకులు చేసినట్లుగా కర్మలను చేయుము.
“కిం కర్మ-కిం అకర్మ”? ఇతి కవయోపి అత్ర మోహితాః
తత్ తే కర్మ ప్రవక్ష్యామి యత్ జ్ఞాత్వా ‘మోక్షసే అసుభాత్’
“కర్మ అంటే ఏమిటి? అకర్మ అంటే ఏమిటి?” అని కవులు కూడా మోహము చెందిరి. ఆ కర్మను నీకు చెప్పెదను, దానిని తెలుసుకొని అశుభము నుండి విముక్తుడవగుదువు.
కర్మణో హి అపి బోద్దవ్యం! బోద్దవ్యం చ వికర్మణః
అకర్మణశ్చ బోద్ధవ్యం ! గహనా కర్మణో గతిః
కర్మ గురించి తెలుసుకోవాలి, వికర్మ గురించి తెలుసుకోవాలి, అకర్మ గురించి తెలుసుకోవాలి. కర్మ యొక్క గతి గహనమైనది.
కర్మణి అకర్మ యః పశ్యేత్, అకర్మణి చ కర్మ యః
స బుద్ధిమాన్ మనుష్యేషు! స యుక్తః కృత్స్న కర్మకృత్
కర్మ యందు అకర్మను, అకర్మ యందు కర్మను ఎవడు చూచునో, వాడు మనుష్యులలో బుద్ధిమంతుడు. వాడు యుక్తుడు, పూర్తి కర్మలను చేసినవాడు.
యస్య సర్వే సమారంభాః కామసంకల్పవర్జితాః
జ్ఞానాగ్నిదగ్ధకర్మాణం తమాహుః “పండితం” బుధాః
ఎవని సమస్త కార్యాలు కామసంకల్పములు లేనివో, జ్ఞానాగ్నిచే కర్మలను దహించినవాడిని పండితుడని జ్ఞానులు అంటారు.
త్యక్త్వా కర్మఫలాసంగం, నిత్యతృప్తో, నిరాశ్రయః
కర్మణి అభిప్రవృత్తోపి నైవ కించిత్ కరోతి సః
కర్మఫలాసక్తిని వదిలి, నిత్యతృప్తుడై, నిరాశ్రయుడై, కర్మలయందు ప్రవర్తించిననూ వాడు ఏమియు చేయనివాడే.
నిరాశీః యత చిత్తాత్మా! త్యక్త సర్వపరిగ్రహః
శారీరం కేవలం కర్మ కుర్వన్ న ఆప్నోతి కిల్బిషమ్
ఆశలు లేనివాడు, మనస్సును స్వాధీనము చేసుకున్నవాడు, అన్ని పరిగ్రహములను విడిచినవాడు, శరీరముతో మాత్రమే కర్మలు చేయువాడు పాపమును పొందడు.
యదృచ్ఛాలాభ సంతుష్టో, ద్వంద్వాతీతో, విమత్సరః
సమః సిద్ధె-అసిద్ధే చ కృత్వాపి న నిబధ్యతే
యాదృచ్ఛిక లాభములతో తృప్తి చెందినవాడు, ద్వంద్వాతీతుడు, మత్సరము లేనివాడు, సిద్ధి-అసిద్ధులలో సమబుద్ధి గలవాడు కర్మలు చేసిననూ బంధింపబడడు.
గత సంగస్య-ముక్తస్య జ్ఞాన అవస్థితచేతసః
యజ్ఞాయ ఆచరతః – “కర్మ సమగ్రం – ప్రవిలీయతే”
సంగము లేనివాని, ముక్తుని, జ్ఞానమునందు స్థిరమైన మనస్సు గలవాని, యజ్ఞము కొరకు కర్మలు చేయువాని సమస్త కర్మలు లయించును.
బ్రహ్మార్పణం, బ్రహ్మహవిః, బ్రహ్మాగ్నౌ బ్రహ్మణః ఆహుతమ్
బ్రహ్మైవ తేన గన్తవ్యం, బ్రహ్మకర్మసమాధినా
అర్పణము బ్రహ్మము, హవిస్సు బ్రహ్మము, బ్రహ్మాగ్నిలో బ్రహ్మచే ఆహుతి చేయబడునది బ్రహ్మము, బ్రహ్మకర్మ సమాధిచే బ్రహ్మమే పొందదగినది.
దేవమేవ అపరే యజ్ఞం, యోగినః పర్యుపాసతే
బ్రహ్మాగ్నౌ అపరే యజ్ఞం యజ్ఞేనైవ ఉపజుహ్వతి
కొందరు యోగులు దేవతలనే యజ్ఞముగా ఉపాసింతురు. మరికొందరు బ్రహ్మాగ్నిలో యజ్ఞమునే యజ్ఞముచే హోమము చేయుదురు.
శ్రోత్రాదీని ఇంద్రియాణి అన్యే సంయమాగ్నిషు జుహ్వతి
శబ్దాదీన్ విషయాన్ అన్యే ఇంద్రియాగ్నిషు జుహ్వతి
కొందరు శ్రోత్రాది ఇంద్రియములను సంయమాగ్నిలో హోమము చేయుదురు. మరికొందరు శబ్దాది విషయాలను ఇంద్రియాగ్నిలో హోమము చేయుదురు.
సర్వాణి ఇంద్రియకర్మాణి ప్రాణకర్మాణి చ అపరే
ఆత్మసంయమయోగాగ్నౌ జుహ్వతి జ్ఞానదీపితే
మరికొందరు జ్ఞానదీపితమైన ఆత్మసంయమ యోగాగ్నిలో సమస్త ఇంద్రియకర్మలను, ప్రాణకర్మలను హోమము చేయుదురు.
ద్రవ్యయజ్ఞాః, తపోయజ్ఞాః, యోగయజ్ఞాః, తథాపరే
స్వాధ్యాయ జ్ఞానయజ్ఞాశ్చ యతయః సంశ్రితవ్రతాః
ద్రవ్యయజ్ఞములు, తపోయజ్ఞములు, యోగయజ్ఞములు, మరియు స్వాధ్యాయ జ్ఞానయజ్ఞములు, వ్రతములను ఆశ్రయించిన యతులు చేయుదురు.
అపానే జుహ్వతి ప్రాణం, ప్రాణే అపానం తథాపరే
ప్రాణాపానగతీరుద్ధ్వా ప్రాణాయామపరాయణాః
కొందరు అపానమునందు ప్రాణమును, ప్రాణమునందు అపానమును హోమము చేయుదురు, ప్రాణాపాన గతులను నిరోధించి ప్రాణాయామమునందు నిష్ఠ గలవారు.
అపరే నితాహారాః ప్రాణాన్ ప్రాణేషు జుహ్వతి
సర్వే అపి ఏతే యజ్ఞ విదో, ‘యజ్ఞ క్షపిత కల్మషాః
మరికొందరు నియమితాహారులు ప్రాణములను ప్రాణములందే హోమము చేయుదురు. వీరందరూ యజ్ఞమును తెలిసినవారే, యజ్ఞముచే పాపములు నశింపజేసినవారు.
యజ్ఞశిష్టామృతభుజో యాంతి బ్రహ్మ సనాతనమ్
నాయం లోకోస్తి అయజ్ఞస్య! కుతో అన్యః ? కురుసత్తమ
యజ్ఞము యొక్క శేషమైన అమృతమును భుజించువారు సనాతనమైన బ్రహ్మమును పొందుదురు. యజ్ఞము చేయనివానికి ఈ లోకమే లేదు! మరి ఇతర లోకములు ఎక్కడివి? ఓ కురుశ్రేష్ఠా!
ఏవం బహువిధా యజ్ఞా వితతా బ్రహ్మణో ముఖే
కర్మజాన్ విద్ధి తాన్ సర్వాన్, “ఏవం జ్ఞాత్వా విమోక్షసే”
ఈ విధంగా అనేక విధములైన యజ్ఞాలు బ్రహ్మ ముఖమునందు విస్తరించి ఉన్నాయి. ఆ కర్మల వలన పుట్టిన వాటినన్నిటినీ తెలుసుకొనుము, “ఈ విధంగా తెలుసుకొని విముక్తుడవగుదువు!”
శ్రేయోన్ ద్రవ్యమయాత్ యజ్ఞాత్ “జ్ఞానయజ్ఞః”, పరంతప
సర్వం కర్మాఖిలం, పార్థ ! జ్ఞానే పరిసమాప్యతే
ఓ పరంతపా! ద్రవ్యమయమైన యజ్ఞము కన్నా “జ్ఞానయజ్ఞము” శ్రేష్ఠమైనది! ఓ పార్థా! సమస్త కర్మలు జ్ఞానమునందు పరిసమాప్తమగును.
తద్విద్ది “ప్రణిపాతేన”, “పరిప్రశ్నేన”, “సేవయా”
ఉపదేక్ష్యంతి తే జ్ఞానం జ్ఞానినః తత్త్వదర్శినః
దానిని “ప్రణిపాతము” చేత, “పరిప్రశ్నము” చేత, “సేవ” చేత తెలుసుకొనుము, తత్త్వదర్శులైన జ్ఞానులు నీకు జ్ఞానమును ఉపదేశింతురు.
యజ్ఞాత్వా న పునః మోహమ్ ఏవం యాస్యసి పాండవ
యేన భూతాని అశేషేణ ద్రక్ష్యసి “ఆత్మని” అథో “మయి”
ఓ పాండవా! దానిని తెలుసుకొని మరలా ఈ విధమైన మోహమును పొందవు, దీనిచే సమస్త భూతములను “ఆత్మయందు” మరియు “నా యందు” చూచెదవు.
అపిచేత్ అసి పాపేభ్యః సర్వేభ్యః పాపకృత్తమః
సర్వం జ్ఞానప్లవేనైవ వృజినం సంతరిష్యసి
నీవు సమస్త పాపులలో అతి పాపివైననూ, జ్ఞానమనే పడవచే సమస్త పాపములను దాటగలవు.
యథైధాంసి సమిధో అగ్నిః భస్మసాత్ కురుతే, అర్జున!
“జ్ఞానాగ్నిః సర్వ కర్మాణి భస్మసాత్ కురుతే” తథా
ఓ అర్జునా! కట్టెలను అగ్ని భస్మము చేసినట్లు, “జ్ఞానాగ్ని సమస్త కర్మలను భస్మము చేయును”.
న హి జ్ఞానేన సదృశం పవిత్రమ్ ఇహ విద్యతే
తత్ స్వయం యోగసంసిద్ధః కాలేన ఆత్మని విందతి
ఇక్కడ జ్ఞానముతో సమానమైన పవిత్రమైనది లేదు. యోగసిద్ధుడైనవాడు కాలక్రమేణా దానిని తన ఆత్మయందు పొందును.
శ్రద్ధావాన్ లభతే జ్ఞానం! తత్పరః, సంయతేంద్రియః
జ్ఞానం లబ్ధ్వా పరాం శాంతిమ్ అచిరేణ అధిగచ్ఛతి
శ్రద్ధ గలవాడు జ్ఞానమును పొందును! తత్పరుడు, సంయమము గలవాడు, జ్ఞానమును పొంది శీఘ్రముగా పరమ శాంతిని పొందును.
అజ్ఞశ్చ – అశ్రద్ధధానశ్చ – సంశయాత్మా వినశ్యతి
నాయం లోకోస్తి న పరో, “న సుఖం సంశయాత్మనః”
అజ్ఞాని, శ్రద్ధ లేనివాడు, సంశయాత్ముడు నశించును. సంశయాత్మునకు ఈ లోకము లేదు, పరలోకము లేదు, “సుఖము లేదు”.
“యోగః సంన్యస్త కర్మాణం!” “జ్ఞానః సంఛిన్న సంశయమ్!”
“ఆత్మవంతం” న కర్మాణి నిబధ్నంతి ! ధనంజయ !
“యోగము కర్మలను సన్యసించినది!” “జ్ఞానము సంశయమును ఛేదించినది!” “ఆత్మవంతుని” కర్మలు బంధించవు! ఓ ధనంజయా!
తస్మాత్, “అజ్ఞాన సంభూతం – హృత్ స్థం” జ్ఞాన-అసినాత్మనః
ఛిత్త్వైనం సంశయం యోగమ్ ! ఉత్తిష్ఠ ! ఉత్తిష్ఠ, భారత !
కావున, “అజ్ఞానము వలన పుట్టిన – హృదయమునందున్న” జ్ఞానమనే ఖడ్గముతో నీ ఆత్మ యొక్క ఈ సంశయమును ఛేదించి యోగమును పొందుము! లెమ్ము! లెమ్ము, భారతా!