bakthivahini
భరతుని ప్రతిజ్ఞ
Ramayanam Story in Telugu- రాముడు అడవికి వెళ్ళిన తరువాత, భరతుడు రాముడి పాదుకలను (చెప్పులు) తన తల మీద పెట్టుకున్నాడు. రాముడు పద్నాలుగు సంవత్సరాలలో తిరిగి రాకపోతే, తాను తన శరీరాన్ని అగ్నిలో విడిచిపెడతానని భరతుడు ప్రతిజ్ఞ చేశాడు. ఇది భరతుడికి రాముడిపై ఉన్న అచంచలమైన ప్రేమను మరియు భక్తిని తెలియజేస్తుంది.
రాముడు అరణ్యానికి ప్రయాణం
భరతుని వీడ్కోలు తరువాత, రాముడు సీత మరియు లక్ష్మణుడితో కలిసి అరణ్యంలో, తాపసులు (మునులు) నివసించే ప్రదేశాల వైపు నడిచాడు.
ఋషుల ఆశ్రమాలు – ఒక దివ్యమైన దృశ్యం
రాముడు చేరుకున్న ఆశ్రమాలలో ఉండే ఋషులు కొన్ని ప్రత్యేకమైన లక్షణాలను కలిగి ఉన్నారు:
- నియమిత ఆహారం: వారు కఠినమైన నియమాలతో కూడిన ఆహారాన్ని మాత్రమే తీసుకునేవారు, తద్వారా వారి ఆకలిని జయించారు.
- వేద పండితులు: ఆశ్రమాలలో అందరూ వేదాలను అధ్యయనం చేసేవారు.
- వేద ధ్వని: ఆ ఆశ్రమాలలో ఎల్లప్పుడూ వేదాల యొక్క పవిత్రమైన ధ్వని వినిపిస్తూ ఉండేది. దీనివలన ఆశ్రమం బయట నిలబడి చూస్తే, అది బ్రహ్మగారి సభ జరుగుతున్నట్టుగా అనిపించేది.
ఆ ఆశ్రమాలలో యజ్ఞాలలో ఉపయోగించే సృక్కు (హోమద్రవ్యాలు వేసే గరిటె), సృవము (నెయ్యి మొదలైనవి తీసే గరిటె) వంటి పరికరాలు కనిపించాయి. అంతేకాకుండా, అలంకరణ కోసం సిద్ధం చేసిన పెద్ద పెద్ద పుష్పమాలికలు, పెరుగు, లాజలు (పేలాలు), అక్షతలు (పసుపు కలిపిన బియ్యం) వంటి వస్తువులు కూడా అక్కడ ఉన్నాయి.
| వస్తువులు | ప్రాముఖ్యత / ఉపయోగం |
|---|---|
| సృక్కు, సృవము | యజ్ఞాలలో హోమద్రవ్యాలు వేయడానికి ఉపయోగించే పరికరాలు |
| పెద్ద పుష్పమాలికలు | అలంకరణ కోసం సిద్ధం చేయబడ్డాయి |
| పెరుగు, లాజలు, అక్షతలు | పవిత్రమైన కార్యాలలో ఉపయోగించే వస్తువులు |
సీతారామలక్ష్మణుల సౌందర్యం
అరణ్యంలో నివసించే ఋషులు రామ, సీత మరియు లక్ష్మణుల యొక్క అద్భుతమైన సౌందర్యాన్ని చూసి ఆశ్చర్యపోయారు. వారి రూపం, శరీర సౌష్టవం, లక్ష్మి (తేజస్సు), సుకుమారత్వం మరియు చక్కటి వస్త్రధారణ వారిని ఎంతగానో ఆకట్టుకున్నాయి. వారు కళ్ళు మూయకుండా వారిని చూస్తూ ఉండిపోయారు.
| పాత్రలు | ప్రత్యేకతలు |
|---|---|
| రాముడు | తేజస్సు, చక్కటి వస్త్రధారణ |
| సీత (వైదేహి) | లక్ష్మి (తేజస్సు), సుకుమారత్వం |
| లక్ష్మణుడు | సౌందర్యం |
ఋషుల విన్నపం
రాముడు ఆశ్రమం దగ్గరికి వెళ్ళగానే తన ధనస్సు యొక్క వింటినారిని విప్పేసి లోపలికి ప్రవేశించాడు. రాముడి యొక్క తేజస్సును మరియు సీతారామలక్ష్మణుల యొక్క సౌందర్యాన్ని చూసిన బ్రహ్మతేజస్సు కలిగిన ఋషులు ఆశ్చర్యంతో నిశ్చేష్టులయ్యారు.
అప్పుడు ఋషులు రాముడితో ఇలా అన్నారు:
- “మహానుభావా! మేము అందరము నీకు నమస్కారం చేస్తున్నాము. నువ్వు రాజువు మరియు రాజకుటుంబం నుండి వచ్చినవాడివి.”
- “ఇంద్రుడి యొక్క నాలుగవ వంతు అంశ రాజులో ఉంటుంది. రాజు అరణ్యాలలో దూరంగా ఉన్నవారిని మరియు నగరాలలో ఉన్నవారిని తన శాసనంతో రక్షిస్తాడు.”
- “బలం లేనివాడికి రాజు యొక్క బలం రక్షణగా ఉంటుంది, మరియు బలం ఉందని చెలరేగిపోయే వాడికి రాజు బలం శిక్షగా ఉంటుంది.”
- “రైతులు మరియు వర్తకులు రాజుకి పన్ను కట్టినట్లే, మేము కూడా మా తపస్సులో ఆరవ వంతు వాటాను రాజుకి ఇస్తున్నాము.”
- “నువ్వు ధర్మాత్ముడివి మరియు నీకు ధర్మం తెలుసు. అందుకని నువ్వు మమ్మల్ని రక్షించకపోతే ధర్మం తప్పినవాడివి అవుతావు.”
- “అనేకమంది రాక్షసులు మమ్మల్ని హింసిస్తున్నారు. నువ్వు మమ్మల్ని ఆ రాక్షసుల నుండి రక్షించాలి” అని వారు రాముడిని వేడుకున్నారు.
రాముడు మరియు విరాధుడు
రాముడు ఋషుల ప్రార్థనలను అంగీకరించి, వారు ఇచ్చిన అర్ఘ్య పాద్యాలను (ఆతిథ్య సూచకంగా ఇచ్చే నీరు మొదలైనవి) స్వీకరించి సంతోషంగా అక్కడి నుండి బయలుదేరాడు.
కొంత దూరం వెళ్ళిన తరువాత, ఒకచోట చికురువాయువులు అనే ఈగలు గుంపులు గుంపులుగా రొద చేస్తూ కనిపించాయి. ఈ ఈగలు సాధారణంగా పులిసిపోయిన రక్తాన్ని తినడానికి వస్తాయి. దీనిని చూసిన రాముడు, ఇక్కడికి దగ్గరలోనే ఎవరో ఒక రాక్షసుడు ఉండి ఉంటాడని లక్ష్మణుడితో అన్నాడు.
అంతలోనే, లోపలికి వెళ్ళిపోయిన కళ్ళతో, భయంకరమైన కడుపుతో, పర్వతంలాంటి ఆకారంతో, పెద్ద చేతులతో, అప్పుడే చంపిన పెద్దపులి చర్మాన్ని నెత్తురోడుతుండగా తన ఒంటికి చుట్టుకొని, ఒక శూలానికి మూడు సింహాలు, నాలుగు పెద్దపులులు, రెండు తోడేళ్ళు, పది జింకలతో పాటు ఒక ఏనుగు తల గుచ్చి, ఒళ్లంతా మాంసం అంటుకున్న ఒక రాక్షసుడు వారి వైపు పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చాడు. వాడు సీతమ్మను తన ఒళ్లో కూర్చోబెట్టుకొని రామలక్ష్మణులతో ఇలా అన్నాడు.
“మీరు అధర్మమైన పనులు చేసే పాపాత్ములు. ముని వేషాలు వేసుకొని భార్యతో ఎందుకు తిరుగుతున్నారు? అందుకే మీ భార్యను నేను తీసుకున్నాను. ఇకనుంచి ఈమె నాకు భార్యగా ఉంటుంది. కాబట్టి మీరు ఈ ప్రాంతాన్ని విడిచిపెట్టి వెళ్ళిపొండి. నన్ను విరాధుడు అంటారు. నేను ఈ అరణ్యంలో తిరుగుతూ ఉంటాను. నాకు ఋషుల మాంసం తినడం చాలా ఇష్టమైన పని” అని వాడు అన్నాడు.
రాముడు లక్ష్మణుడితో, “లక్ష్మణా! కైకమ్మ కోరిక ఎంత తొందరగా తీరిపోతుందో చూశావా! నాకు ఎంత కష్టం వచ్చిందో చూశావా లక్ష్మణా! నా కళ్లముందే ఒక పరాయివాడు నా భార్యను ఎత్తుకొని తన ఒళ్లో కూర్చోబెట్టుకున్నాడు. నాకు చాలా దుఃఖంగా ఉంది” అని ఆ విరాధుడి వైపు చూసి, “మమ్మల్ని ఎవరని అడిగావు కదా! మేము దశరథ మహారాజు పుత్రులము. మేము రామలక్ష్మణులము. మా తండ్రిగారి మాట మీద అరణ్యాలలో సంచరిస్తున్నాము. నువ్వు ఎవరు?” అని రాముడు అడిగాడు.
విరాధుడు, “నేను జవుడు అనే ఆయన కుమారుడిని. మా అమ్మ పేరు శతహ్రద. నేను ఈ అరణ్యంలో తిరుగుతూ అన్నిటినీ తింటూ ఉంటాను” అని చెప్పి సీతమ్మను తీసుకువెళ్ళే ప్రయత్నంలో ఉండగా, రామలక్ష్మణులు అగ్నిశిఖల వంటి బాణాలను ప్రయోగించారు. విరాధుడు ఆవలింత తీయగానే ఆ బాణాలు కింద పడిపోయాయి. వాళ్ళు అనేక బాణాలతో విరాధుడిని బాధపెట్టారు. ఆగ్రహించిన విరాధుడు రాముడి మీదకి తన శూలాన్ని విసిరాడు. రాముడు తీవ్రమైన వేగం కలిగిన బాణాల చేత ఆ శూలాన్ని గాలిలోనే ముక్కలు చేశాడు.
విరాధుడు సీతమ్మను విడిచిపెట్టి రామలక్ష్మణులను ఇద్దరినీ పట్టుకొని తన భుజాల మీద వేసుకొని అరణ్యంలోకి వెళ్ళాడు. సీతమ్మ గట్టిగా కేకలు వేసింది. రాముడు తన బలం చేత ఆ విరాధుడి యొక్క చేతిని విరిచేశాడు. లక్ష్మణుడు మరొక చేతిని ఖండించడంతో విరాధుడు కింద పడ్డాడు. కిందపడ్డ విరాధుడిని రామలక్ష్మణులు తీవ్రంగా కొట్టి పైకి కిందకి పడేశారు. అయినా వాడు చావలేదు. “ఇలా లాభం లేదు, ఇక వీడిని పాతిపెట్టాల్సిందే” అని రాముడు లక్ష్మణుడితో అన్నాడు – ఏనుగును పట్టడానికి తవ్వే అంత పెద్ద గొయ్యి తవ్వమని చెప్పాడు. రాముడు ఆ విరాధుడి కంఠం మీద తన పాదాన్ని తొక్కిపెట్టి ఉంచాడు. అప్పుడు విరాధుడు వేసిన కేకలకు ఆ అరణ్యం అంతా కదిలిపోయింది. కొంతసేపటికి లక్ష్మణుడు గోతిని తవ్వాడు.
విరాధుడు రాముడితో ఇలా అన్నాడు: “నేను తపస్సు చేత బ్రహ్మగారి వరం పొందాను. నన్ను అస్త్ర-శస్త్రాలు ఏమీ చేయలేవు. నువ్వు కౌసల్య కుమారుడవైన రాముడివి. నీ భార్య వైదేహి. నీ తమ్ముడు లక్ష్మణుడని నాకు ఇప్పుడు అర్థమైంది. నేను ఒకప్పుడు తుంబురుడు అనే పేరు కలిగిన గంధర్వుడిని. నాకు రంభ అనే అప్సరస మీద కలిగిన కామం వలన కుబేరుడి సభకు వెళ్ళలేదు. ఆగ్రహించిన కుబేరుడు నన్ను భయంకరమైన రాక్షసుడిగా జన్మించమని శపించాడు. నేను కుబేరుడిని శాపవిమోచనం ఎలా కలుగుతుంది అని అడిగితే – నీవు ఏనాడు దశరథుడి కుమారుడైన రాముడి చేతిలో నిహతుడివి అవుతావో ఆనాడు నువ్వు శాపవిముక్తుడవై మళ్ళీ స్వర్గాన్ని పొందుతావని కుబేరుడు శాపవిమోచనం చెప్పాడు. నన్ను ఈ గోతిలో పూడ్చి సంహరించండి. ఇక్కడి నుండి ఒకటిన్నర యోజనాల దూరం వెళితే శరభంగ మహర్షి ఆశ్రమం ఉన్నది. నువ్వు తప్పకుండా ఆయన దర్శనం చెయ్యి. నీకు మంచి జరుగుతుంది” అని రాముడితో చెప్పాడు.
రామలక్ష్మణులు విరాధుడిని ఆ గోతిలో వేసి మట్టితో పూడ్చి శరభంగముని ఆశ్రమానికి వెళ్లారు.
శరభంగ మహర్షి ఆశ్రమం
శరభంగముని ఆశ్రమానికి చేరుకోగానే వారికి ఆకాశంలో ఒక రథం నిలబడి కనిపించింది. ఆ రథానికి ఆకుపచ్చని గుర్రాలు కట్టబడి ఉన్నాయి. ఆ రథం మీద ఒక గొడుగు ఉంది. సూర్యుడో లేక చంద్రుడో వచ్చి నిలబడ్డారా అన్నట్టు ఆ గొడుగు ప్రకాశవంతంగా ఉంది. రథం అంతా మెరిసిపోతుంది. రథం చుట్టూ ఇరవైఐదు సంవత్సరాలు కలిగిన కొన్ని వందల మంది సైన్యం నిలబడి ఉన్నారు. వారందరూ పెద్ద ఖడ్గాలు పట్టుకొని దివ్యమైన తేజస్సుతో ఉన్నారు. ఆ రథంలోని ఆసనం పక్కన వింజామరలు పట్టుకొని దేవతా స్త్రీలు నిలబడి ఉన్నారు. ఆ ఆసనం ఖాళీగా ఉంది. ఆ ఆసనం మీద కూర్చోవాల్సిన వ్యక్తి శరభంగ మహర్షితో మాట్లాడుతున్నాడు. ఆయన నేల మీద నిలబడి లేడు, గాలిలో నిలబడి ఉన్నాడు.
ఇది గమనించిన రాముడు వెంటనే లక్ష్మణుడిని పిలిచి, “లక్ష్మణా! లక్ష్మణా! మనం వేదంలో చదువుకున్నాము కదా! ఇంద్రుడిని పిలిచేటప్పుడు ఆకుపచ్చ గుర్రాలు కట్టినటువంటి రథం మీద వస్తున్న ఇంద్రా! అని పిలుస్తాము కదా! అదిగో ఆ ఇంద్రుడు శరభంగ మహర్షితో మాట్లాడుతున్నాడు. మనం అందరం ఒకేసారి లోపలికి వెళ్లకూడదు. ముందు నేను లోపలికి వెళ్ళి ఆ ఇంద్రుడిని ఒకసారి చూస్తాను” అన్నాడు.
అలా లోపలికి వస్తున్న రాముడిని ఇంద్రుడు చూసి, శరభంగుడితో ఇలా అన్నాడు.
“రాముడు వచ్చేస్తున్నాడు, రాముడి వంక నేను చూడను, మాట్లాడను. ఎందుకంటే ముందు ముందు రాముడు సాధించవలసిన గొప్ప దేవకార్యం ఒకటి ఉన్నది. నేను అప్పుడు వచ్చి రాముడిని అభినందిస్తాను. సెలవు మహర్షీ!” అని చెప్పి ఇంద్రుడు వెళ్ళిపోయాడు.
రాముడు సీతమ్మను, లక్ష్మణుడిని తీసుకొని శరభంగ ముని ఆశ్రమంలోనికి వెళ్ళి తన రెండు చెవులను పట్టుకొని శరభంగుడికి తన వంశం చెప్పి నమస్కరించి తాను రాముడినని చెప్పాడు.
శరభంగుడు రాముడితో ఇలా అన్నాడు: “రామా! నాకు తెలుసు నువ్వు వస్తున్నావని. నేను నా తపఃశక్తితో ఇంద్రలోకాన్ని, బ్రహ్మలోకాన్ని గెలిచాను. అందుకని నన్ను తీసుకెళ్లడానికి ఇంద్రుడు స్వయంగా వచ్చి నన్ను రమ్మన్నాడు. నేను నాకు ప్రియమైన అతిథి వచ్చాడు, అతనికి ఆతిథ్యం ఇచ్చాక వస్తానన్నాను. రామా! నేను నా తపఃశక్తితో గెలుచుకున్న లోకాలను నీకు ధారపోస్తాను. నీవు యథేచ్ఛగా సీతాలక్ష్మణులతో కలిసి విహరించు.”
ఈ మాటలు విన్న రాముడు, “మహానుభావా! మీరు తపస్సు చేసి నాకు ధారపోయడము ఏమిటి? నాకు ఎక్కడ ఆశ్రమం కట్టుకోవాలో చెప్పండి చాలు. అక్కడ నేను తపస్సు చేసుకుంటాను” అని అన్నాడు.
రాముడి మాటలకు సంతోషించిన శరభంగుడు, “ఇక్కడికి దగ్గరలో సుతీక్ష్ణుడు అనే మహర్షి ఉన్నారు. నువ్వు ఆయనను దర్శించు. రామా! నీకు ఒక విచిత్రమైన కార్యం చూపిస్తాను, అలా నిలబడి చూడు. నా శరీరం ముసలిదైపోయి ముడతలు పడిపోయింది కనుక ఈ శరీరాన్ని అగ్నిలో కాలుస్తాను” అని చెప్పి అగ్నిహోత్రంలో నెయ్యి వేసి తన శరీరాన్ని ఆ అగ్నిలో వేశాడు.
ఈ సన్నివేశాన్ని చూసిన సీతారామలక్ష్మణులు ఆశ్చర్యంతో అలా ఉండిపోయారు. ఆ అగ్నిలో శరభంగుడి వెంట్రుకలు, శరీరం, రక్తం, ఎముకలు కాలిపోయాయి. తరువాత శరభంగుడు ఆ అగ్ని నుండి కౌమారంతో ఉన్న శరీరం (యవ్వన శరీరం)తో బయటికి వచ్చి ఋషులు, నిత్యాగ్నిహోత్రులు పొందే లోకాలను దాటి బ్రహ్మలోకంలోకి వెళ్ళిపోయాడు.
బ్రహ్మలోకంలో సింహాసనం మీద కూర్చుని ఉన్న బ్రహ్మగారు లేచి, “మహానుభావా! శరభంగా! స్వాగతం! సుస్వాగతం!” అన్నారు. శరభంగుడు ఉత్కృష్టమైన ఆ బ్రహ్మలోకాన్ని చేరుకున్నాడు.
ఇలాంటి మరిన్ని ఆధ్యాత్మిక వ్యాసాల కోసం సందర్శించండి 👉 BhaktiVahini – రామాయణం విభాగం
