Karthika Puranam Telugu -కార్తీక పురాణం | నాలుగో రోజు పారాయణ

Karthika Puranam

నాలుగవ రోజు పారాయణము – పుష్పార్చన, దీపవిధి-విశేషముల ఫలదానం

పుష్పార్చన, దీపవిధి-విశేషముల ఫలదానం

ఓ జనక రాజేంద్రా! కల్మషాలను హరించే కార్తీక మహాత్మ్యంలో, ముఖ్యంగా పుష్పార్చన మరియు దీప విధానాల ఫలదాన విశేషాలను ఇప్పుడు వినండి:

కమలాలతో శ్రీహరి పూజ: ఈ కార్తీక మాసంలో కమలనాభుడైన శ్రీహరిని కమలాలతో పూజిస్తే, కమలాసని అయిన లక్ష్మీదేవి ఆ భక్తుల ఇళ్లలో స్థిర నివాసం ఏర్పరచుకుంటుంది.
తులసి, జాజి, మారేడు దళాల పూజ: తులసీ దళాలతోగాని, జాజి పువ్వులతోగాని, మారేడు దళాలతోగాని శ్రీహరిని పూజించేవారు తిరిగి ఈ భూమిపై జన్మించరు.
పండ్ల దానం: కార్తీకంలో భక్తితో పండ్లను దానం చేస్తే, వారి పాపాలు సూర్యోదయానికి చీకట్లవలె చెదరిపోతాయి.
ఉసిరికాయల పూజ: ఉసిరిచెట్టు కింద విష్ణువును ఉసిరికాయలతో పూజించేవారిని కన్నెత్తి చూడడానికి కూడా యమునికి శక్తి చాలదు.
సాలగ్రామ పూజ: కార్తీకంలో సాలగ్రామాన్ని తులసీదళాలతో పూజించేవారికి మించిన ధన్యులుండరనడం అతిశయోక్తి కాదు.
వన భోజనం: బ్రాహ్మణ సమేతులై, ఉసిరిచెట్టు ఉన్న తోటలో వనభోజనం చేసేవారి మహాపాపాలు సైతం మట్టి గలసిపోతాయి. అదే విధంగా, బ్రాహ్మణ సమేతులై ఉసిరిచెట్టు కింద సాలగ్రామ పూజ చేసేవారు వైకుంఠాన్ని పొంది విష్ణువు వలె ఆనందిస్తారు.
తోరణాలు, మండపాలు:
- కార్తీకంలో విష్ణ్వాలయంలో మామిడాకుల తోరణం కట్టినవాళ్లు పరమపదాన్ని పొందుతారు.
- పువ్వులతోగాని, అరటి స్తంభాలతోగాని మండపం కట్టినవాళ్లు వైకుంఠంలో విష్ణువు సామీప్యాన్ని పొందుతారు.
దండ ప్రణామం: ఒక్కసారైనా శ్రీహరికి సాష్టాంగ దండప్రణామం చేసినవాళ్లు అశ్వమేధ పుణ్యవంతులవుతారు.
జప, హోమ, దేవతార్చనలు: విష్ణువునకు ఎదురుగా జప, హోమ, దేవతార్చనలు చేసేవాళ్లు పితరులతో సహా వైకుంఠానికి వెళ్లి సుఖిస్తారు.
వస్త్ర దానం: స్నానం చేసి తడిబట్టలతో ఉన్నవానికి పొడిబట్టని దానం చేసినవాడు పదివేల అశ్వమేధాల ఫలాన్ని పొందుతాడు.
ధ్వజారోహణం: ఆలయ శిఖరంపై ధ్వజారోహణం చేసినవారి పాపాలు గాలికి పుష్ప పరాగం వలె ఎగిరిపోతాయి.
అవిసె పూజ: నల్లని లేదా తెల్లని అవిసెపూలతో హరిపూజ చేసినవారికి పదివేల యజ్ఞాల ఫలితం ప్రాప్తిస్తుంది.
బృందావన దీపారాధన: కార్తీకమాసమందు ఏ స్త్రీ అయితే బృందావనాన్ని గోమయంతో అలికి, పంచరంగులతోనూ, శంఖ, పద్మ, స్వస్తికాది నందా దీపాన్ని అర్పిస్తుందో, దాని వలన కలిగే పుణ్యాన్ని వేయినోళ్ల ఆదిశేషుడైనా పొగడలేడు.
జిల్లేడు పూజ: ఈ కార్తీక మాసంలో శివుని జిల్లేడు పూలతో పూజించినవాడు దీర్ఘాయువై, అంత్యాన మోక్షాన్ని పొందుతాడు.
మల్లెపూల పూజ: హరిని మల్లెపువ్వులతో పూజించిన వారి పాపాలు సర్వనాశనమై పోతాయి.
తులసీ గంధ పూజ: తులసీ గంధముతో సాలగ్రామ పూజను చేసిన వారు వైకుంఠాన్ని పొందుతారు.
నాట్యం: విష్ణు సన్నిధిలో నాట్యం చేసిన వారి పూర్వ సంచిత పాపాలన్నీ నాశనమై పోతాయి.
అన్నదానం: భక్తితో అన్నదానం చేసే వారి పాపాలు గాలికి మంచుతునకలలా ఎగిరిపోతాయి.
కదంబ పుష్పాల పూజ: శ్రీహరిని కదంబ పుష్పాలతో పూజించిన వారు సూర్యమండలంలోనే నివసిస్తారు.
అవిసెపూల మాల: కార్తీక మాసంలో ఎవరైతే అవిసెపువ్వుల మాలను తాము ధరించి, తదుపరి ఆ మాలికలతో శ్రీహరిని పూజిస్తారో, వారు స్వర్గాధిపతులవుతారు.
తులసీ దళాల మాల్యాలు: తులసీ దళాలతో విష్ణువును పూజించే వనితలు వైకుంఠాన్ని పొందుతారు.

కార్తీకంలో నాలుగు ముఖ్య ధర్మాలు మరియు స్నానాది నియమాలు

ప్రత్యేకించి కార్తీక మాసములో ఆచరించాల్సిన నాలుగు ధర్మాలు: నువ్వుల దానము, మహానదీ స్నానము, బ్రహ్మపత్ర భోజనము, మరియు అన్నదానము.

వ్రత భంగ ఫలితం

స్నాన దానాదులను ఆచరింపనివారూ, లోభియై యథాశక్తిగా చేయనివారూ నూరు జన్మలు కుక్కగా పుట్టి, కడపట చండాల యోనిలో జన్మిస్తారు.
కార్తీక వ్రత శూన్యులు మరుజన్మలో గాడిదగా పుట్టి, తదుపరి నూరు పుట్టుకలూ శునకయోనిలో జన్మిస్తారు.
ప్రతి కార్తీక మాసంలో హరిహరులను స్మరించకుండా ఉండేవారు ఏడు జన్మల పాటు నక్కలుగా పుడతారనడంలో ఏమీ సందేహం లేదు.

అశక్తులైన వాళ్ల కోసం ఇంకొక సూక్ష్మాన్ని చెబుతాను వినండి.

కార్తీకే భానువారేతు స్నానకర్మ సమాచరేత్
మాసస్నానేన యత్పుణ్యం తత్పుణ్యం లభతేనృప

ఆద్యేంతియే తిథౌ మధ్యమే చ దినే యః స్నానమాచరేత్
మాస స్నాన ఫలం తేన లభ్యతే నాత్ర సంశయః

తాత్పర్యం: ‘కార్తీక మాసంలో ఆదివారం నాడు గాని, లేదా శుక్ల పాడ్యమి నాడు గాని, పూర్ణిమ నాడు గాని, అమావాస్య నాడు గాని సంకల్పరహితంగా ప్రాతఃస్నానం ఆచరించడం వలన కూడా ఆ మాసమంతా స్నానం చేసిన పుణ్యం లభిస్తుంది.

పురాణం చదవడం/వినడం: ఆ పాటి శక్తి కూడా లేనివాళ్లు కార్తీకమాసం నెల రోజుల ఈ సంపూర్ణ కార్తీక మహాపురాణాన్ని చదివినా, వినినా కూడా స్నాన ఫలాన్ని పొందుతారు.

స్తోత్ర పఠనం: కార్తీకమాసం సాయంకాలాల్లో దేవాలయాలలో శివ-విష్ణు స్తోత్రాలను పఠించేవారు కొంతకాలం స్వర్గలోకంలో ఉండి, అనంతరం ధ్రువలోకాన్ని పొందుతారు.

అష్టమాధ్యాయము – జనకుని సందేహాలు, వశిష్ఠుని జవాబు

వశిష్ఠుడు చెప్పినదంతా విని జనకుడు అడుగుతున్నాడు:

జనకుని సందేహం: ‘మహర్షీ! వర్ణసాంకర్యాది మహాపాపాలను చేసిన దుర్జనులు వేదత్రయోక్తాలయిన ప్రాయశ్చిత్తాలను చేసుకొననిదే పరిశుద్ధులు కారు అని సమస్త ధర్మశాస్త్రాలలో ఘోషిస్తుండగా , కేవలం కార్తీక వ్రతాచరణా ధర్మలేశం చేతనే సమస్త పాపాలూ హరించుకుని పోయి వైకుంఠాన్ని పొందుతారని చెప్పడం వెనుక మర్మమేమిటి? అత్యంత స్వల్పమైన పుణ్యం వల్ల గొప్ప గొప్ప పాపాలు ఎలా నశించిపోతాయి?

గండ్రగొడ్డళ్లతో కూడా కూలనేయ సాధ్యం కాని మహాపర్వతాన్ని కేవలం కొన వ్రేలి గోటితో కూల్చడం సాధ్యమవుతుందా?
అగ్ని దగ్ధమవుతున్న ఇంట్లో ఉన్నవాడు ఆ మంట మీద పిడికెడు నీళ్లు జల్లినంత మాత్రాన అగ్ని ప్రమాదం తొలగిపోతుందా?
మహానదీ ప్రవాహంలో కొట్టుకుపోయే వారిని ఓ పాటి గడ్డిపరక గట్టుకు చేర్చగలుగుతుందా?
కొండచరియలలోని ఏ లతా సూత్రాన్నే పట్టుకున్నంత మాత్రాన నదీపాత వేగం నుంచి సంరక్షించబడతాడా?

ఈ విధమైన దృష్టాంతాల రీత్యా మహాపాపులైన వాళ్లు సహితము అతి స్వల్ప కార్యమైన కార్తీక వ్రతాచరణం వలన పాపరహితులు, పుణ్యాత్ములు ఎలా అవుతారు? దీనికి సమాధానమేమిటి?’

జనకుని ప్రశ్నలకు వశిష్ఠుని జవాబు: ధర్మ సూక్ష్మం

జనకుడి ప్రశ్నకు జ్ఞానహాసం చేస్తూ వశిష్ఠుడు ఇలా చెప్పసాగాడు:

వశిష్ఠ ఉవాచ: మంచి విమర్శే చేశావు మహారాజా! చెబుతాను విను. ధర్మాన్ని సూక్ష్మముగా చింతించాలి గాని, స్థూల రూపాన్ని మాత్రమే ఆలోచించకూడదు. వేదశాస్త్ర పురాణాలన్నీ అనేక ధర్మసూక్ష్మాలను అందిస్తున్నాయి. ఆ ధర్మసూత్రాల వలన కొన్ని పర్యాయాలలో గొప్ప గొప్ప పుణ్యాలు స్వల్పమైనవిగానూ, స్వల్ప పుణ్యాలు గొప్పవిగానూ పరిణమిస్తూంటాయి.

గుణత్రయ విశ్లేషణ

ధర్మాలన్నీ గుణత్రయముతో కూడుకుని స్వల్ప నల్పతలను సిద్ధింపజేసుకుంటాయి.
మూల ప్రకృతియైన ‘మహామాయ’ కారణంగా సత్వరజస్తమస్సులనే మూడు గుణాలు ఏర్పడ్డాయి.
సత్వగుణ ప్రధానమైనవి: ధర్మ సూక్ష్మాలు.
రజోగుణం వలన ఏర్పడినవి: కర్మకాండ, తపస్సు, ప్రాయశ్చిత్తాలు.
తమోగుణం వలన ఏర్పడినవి (ధర్మం యొక్క స్థూల స్వరూపాలు): తర్కము, దైవేతర చింతనతో సాగించే దైవీయ కృత్యాలు, ఆచరించే దానధర్మాలు.

సత్వగుణ ధర్మ విశేషం: సత్వగుణ ప్రధానంగా ఆచరించే ధర్మాలు స్వల్పంగా తోచినప్పటికీ, దేశకాల యోగ్యతాదుల వలన విశేష ఫలాలను ఇస్తాయి.

దేశము అంటే పుణ్యక్షేత్రం.
కాలము అంటే పుణ్యకాలము.
యోగ్యత అంటే పాత్రత.

బ్రహ్మజ్ఞత కలవాళ్లు ఈ మూడింటినీ చింతించకుండా చేసే సర్వ ధర్మాలూ తామసాలు– వీటి వలన పాపాలు నశించవు. కాబట్టి దేశకాల యోగ్యతలను విచారించి చేసేవే సత్వధర్మాలు. వీటిలో కొన్ని సమకూడి, కొన్ని సమకూడక జరిపేవి రజోగుణ ధర్మాలు.

కర్మ, జ్ఞానం, ధర్మం: జనకరాజా! అన్నిటికీ కర్మమే మూలము. ఎవరి కర్మను బట్టి వారికి ఫలితాలుంటాయి. అయినప్పటికీ మనిషికి జ్ఞానము ఉన్నందువలన, ఆచరించే ధర్మాలను పై మూడింటితో పోల్చుకుని ప్రయత్నపూర్వకముగానైనా ఆచరించాలి. ఈ విధంగా మూడు (దేశకాల యోగ్యతలు) కలిసి వచ్చినప్పుడు ఆచరించిన ధర్మము అక్షయ ఫలితాన్నిస్తుంది.

దృష్టాంతాలు: రాజా!

పర్వతమంత ఎత్తు కట్టెలను పేర్చి, వాటి మధ్య గురివింద గింజంత అగ్నికణాన్ని ఉంచితే ఆ అగ్నికణము ఆ కట్టెలనెలా కాల్చివేయగలుగుతుందో,
సువిశాలమైన నట్టింట పెట్టిన నలుసంత దీపం ఆ ఇంటి చీకట్లనెలా తొలగిస్తుందో,
గుండిగెడు మురికినీళ్లను ఒక్క ఇండుపగింజ ఎలా శుభ్రపరుస్తుందో,

అదే విధంగా, తెలిసిగాని, తెలియకగాని పుణ్యకాలములో, పుణ్యక్షేత్రములో పుణ్యమూర్తుల వలన ఆచరించే ధర్మము అనంత పాపాలనూ దగ్ధం చేసి, మోక్షానికి మార్గాన్ని వేస్తుంది.

అజామిళోపాఖ్యానము

ఇందుకు ఉదాహరణగా ఒక కథ చెబుతాను విను.

నేపథ్యం: బహుకాలం పూర్వం కన్యాకుబ్జ క్షేత్రవాసి, సార్థక నామధేయుడు అయిన సత్యనిష్ఠుడు అనే బ్రాహ్మణునికి అజామిళుడు అనే కుమారుడు ఉండేవాడు.

అజామిళుడి దురాచారాలు

వాడు పరమ దురాచారుడు, దాసీ సాంగత్యపరుడు, హింసా ప్రియుడుగా ఉండేవాడు.
ఒక బ్రాహ్మణ గృహంలోని దాసితో సాంగత్యం పెట్టుకొని, తల్లిదండ్రులను మీరి, ఆమెతోనే భోజన శయనాదులన్నింటినీ నిర్వర్తించేవాడు.
కామాంధుడై, వైదిక కర్మలన్నింటినీ విడచిపెట్టి, కేవల కామాసక్తుడై ప్రవర్తించసాగాడు.
బంధువులు, కులము వాళ్లు అతన్ని వెలివేశారు. అందువలన ఇల్లు వదలి వెళ్లిపోయి , చండాలపువాడలోని ఒక దాసీ దానితో కాపురం పెట్టి, కుక్కలనూ, మృగాలనూ ఉచ్చులు వేసి పట్టుకునే వృత్తితో బతికే జనాలలో లీనమై, మధుమాంస సేవనలోలుడై కాలాన్ని గడిపాడు.

రెండో వివాహం

ఒకనాడు అతని ప్రియురాలైన దాసీది కల్లు తాగడం కోసం తాడిచెట్టునెక్కి, కమ్మ విరగడం వలన కింద పడి మరణించింది. అజామిళుడు అమితంగా దుఃఖించాడు.
ఆ దాసీదానికి అప్పటికే యవ్వనవతియైన కూతురు ఉంది.
మహాపాపాత్ముడూ, మహా కామాంధుడూ అయిన అజామిళుడు, తనకి కూతురు వరుసని కూడా తలచకుండా ఆ పిల్లనే వరించి, ఆమెతోనే కామోపభోగాలనుభవించసాగాడు.
ఆ కూతురి యందే అనేకమంది బిడ్డలను పొందాడు, కాని వారందరూ పసికందులుగా కడతేరిపోయారు.
చివరికి పుట్టి మిగిలిన బిడ్డకు ‘నారాయణ’ అని నామకరణం చేసి అత్యధిక ప్రేమతో పెంచుకోసాగాడు.

నారాయణ నామ స్మరణ

తాను తింటున్నా, నిదురిస్తున్నా, ఏం చేస్తున్నా సరే – సతతం అతనినే స్మరించుకుంటూ ‘నారాయణా – నారాయణా’ అని పిలుచుకుంటూ తన్మయుడవుతూ ఉండేవాడు.

మోక్షం లభించడం

కాలము గడచి అజామిళుడు కాలము చేసే సమయం ఆసన్నమైంది.
అతడిలోని జీవుని తీసుకొని పోయేందుకుగాను – ఎర్రని గడ్డములు-మీసములు కలిగి, చేత దండపాశాలను ధరించిన భయంకర రూపులైన యమదూతలు వచ్చారు.
వారిని చూస్తూనే గడగడలాడిపోయిన అజామిళుడు, ఆ ప్రాణావసాన వేళ కూడా పుత్రవాత్సల్యాన్ని విరమించుకోలేక, దూరంగా ఆటలలో ఉన్న కుమారుని కోసమై ‘నారాయణా, ఓ నారాయణా! తండ్రి నారాయణా!’ అని పలుమారులు పిలవసాగాడు.
ఆ పిలుపు అతడి కొడుకుకు వినబడలేదు, అతను రానూ లేదు.
కాని చేరువకు వచ్చిన యమదూతలు ఆ ‘నారాయణ’ నామస్మరణను విని వెనుకకు జంకారు.
అదే సమయంలో అక్కడ ఆవిష్కృతులైన విష్ణుదూతలు – ‘ఓ యమదూతలారా! అడ్డు తొలగండి. ఇతడు మాచే తీసుకొని పోబడదగినవాడేగాని, మీరు తీసుకొని వెళ్లదగిన వాడు కాదు’ అని హెచ్చరించారు.
వికసిత పద్మాల వలె విశాలమైన నేత్రాలు కలవాళ్లూ, పద్మమాలాంబర వసనులూ అయిన ఆ పవిత్ర విష్ణుపారిషదులను చూసి, విభ్రాంతులైన యమదూతలు, ‘అయ్యా! మీరెవరు? యక్ష గంధర్వ సిద్ధ చారణ కిన్నెర విద్యాధరులలో ఏ తెగకు చెందిన వారు? మా ప్రభువైన యమధర్మరాజు మాకు విధించిన ధర్మము రీత్యా తీసికొని వెళ్లనున్న ఈ జీవుని మీరెందుకు తీసికొని వెడుతున్నారు?’ అని అడిగారు.
అప్పుడు విష్ణుదూతలు ఇలా చెప్పసాగారు.